Ukupno 780 slučajeva majmunskih boginja potvrđeno je u 27 neendemskih zemalja, saopštila je Svjetska zdravstvena organizacija (SZO), ponavljajući da je rizik od ove bolesti na svjetskom nivou umjeren.
SZO je u saopštenju 5. juna navela da da je ovaj broj potvrđenih zaraza vjerovatno manji nego stvaran broj zbog ograničenih epidemioloških informacija, i da je vrlo vjerovatno da će druge zemlje identifikovati slučajeve i da će se virus još širiti.
Malo zaraženih odlazi u bolnicu, izuzev izolacije pacijenata.
Najviše slučajeva zabilježeno je u Velikoj Britaniji - 207, zatim Španiji 156, Portugalu 138, Kanadi 58 i Njemačkoj 57.
Izvan Evrope i Sjeverne Amerike slučajevi zaraze su takođe prijavljeni, u svakoj zemlji po jedan, i to u Argentini, Australiji, Maroku i Ujedinjenim Arapskim Emiratima.
"Iako je i dalje mali rizik za ljudsko zdravlje i širu javnost, rizik za javno zdravlje bi mogao da poraste ako virus iskoristi priliku da se učvrsti u neendemskim zemljama kao rasprostranjen humani patogeni agens", navela je SZO u svom novom izvještaju o toj bolesti.
"SZO procjenjuje rizik na svjetskom nivou kao umjeren s obzirom da je to prvi put da su brojni slučajevi i grozdovi slučajeva majmunskih boginja prijavljeni simultano u neendemskim i endemskim zemljama", dodaje se u saopštenju.
SZO je navela da ni jedan smrtni slučaj od infekcije nije prijavljen u neendemskim zemljama, za razliku od endemskih gdje je bilo smrtnih slučajeva ove godine.
Endemske zemlje su Kamerun, Centralnoafrička Republika, Kongo Brazavil, Demokratska Republika Kongo, Liberija, Nigerija, Sijera Leone, Gabon, Obala Slonovače, kao i Gana, gdje je bolest identifikovana samo kod životinja. U prvih sedam zemalja prijavljeno je 66 smrtnih slučajeva u pet prvih mjeseci ove godine.
Majmunske boginje su isti član porodice kao i male boginje. Manje su zarazne od malih boginja i uzrokuju manje slučajeva teške bolesti.
Majmunske boginje su virus koji uzrokuje simptome groznice, kao i karakterističan kvrgav osip. Obično je blag, iako postoje dva glavna soja - kongo i zapadnoafrički soj.
Kongo soj je teži oblik i ima stopu smrtnosti od deset posto, dok je zapadnoafrički blaža varijanta, sa stopom smrtnosti od jedan posto.
Virus se širi bliskim kontaktom, kako preko životinja, tako i, rjeđe, između ljudi.
Prvi put je pronađen kod majmuna 1958. godine, otuda i ime, iako se glodari sada smatraju glavnim životinjama domaćinima virusa.
Izvor: BETA
