Na volonterskom radu uz kapitalizam počivaju mnogi zapadni sistemi, a zahvaljujući takvom radu, dobrim dijelom izgrdjena je bivša Jugoslavija, mada se u komunističkom i socijalističkom sitemu volonterizam nazivao "dobrovoljne radne akcije". Nakon raspada Jugoslavije volonterizam ili dobrovoljni rad za opšte dobro, na ovim se prostorima u potpunosti izgubio.
Više od osamdeset odsto američkih porodica daju finansijske doprinose za humanitarne i druge aktivnosti u vezi sa nevladinim organizacijama, a skoro pedeset procenata starijih od petnaest godina rade kao volonteri. Iako je u Socijalističkoj Federativnoj Republici Jugoslaviji četrdeset godina egzistirao komunistički, odnosno socijalistički sistem, volonterizam, pod nazivom ''dobrovoljne radne i omladinske radne akcije'', bio je važna poluga tadašnjeg sistema. Božidar Šuberić iz Herceg Novog, dugogodišnji omladinski aktivista i učesnik više od petnaest omladinskih radnih akcija širom bivše Jugoslavija, pa čak i Norveške, podsjeća da je na volonterskoj bazi izgrađen dobar dio ondašnje Jugoslavije:
''To je tada bio način vaspitanja.Bili su neki stavovi da svoje lične i društvene interese gledamo u jedinstvu, da i mi koji smo tada nekim svojim dobrovoljnim radom mogli da nešto doprinesemo razvoju našeg društva, bilo to socijalističkog, kako se tada zvalo ili nekog drugog, mi smo se odazivali za izgradnju tako značajnih objekata. Kada je poslje jednog vakuuma koji je bio nastao došlo je do ujedinjenja Saveza omladine i Saveza studenata u Savez socijalističke omladine Jugoslavije, jedan od prioritetnih zadataka je, između ostalog, bio i organizovanje omladinskog dobrovoljnog rada, kako lokalnih, republičkih, tako i saveznih akcija ''.
Na pitanje da li je zbog sistema u kojem se živjelo taj volonterski angažman doživljavan kao obaveza ili moranje, Božidar Šuberić je kategoričan da se radilo o zaista volonterskom angažmanu sa čvrstim uvjerenjem da je na opštu korist, a da je bilo i zadovoljstvo pokazuje jedan od njegovih doživljaja:
''Kada sam bio u pratnji jednog našeg visokog funkcionera Miljana Komatine, jedna naša brigada je bila tada na Sutjesci, sretne on jednu djevojku i pita je: ''Djevojko, jesi li ti prvi put na akciji''? Kaže: ''Nijesam'', ''Pa, zbog čega si pošla na akciju''?, ''Pa, moje je društvo sve pošlo nekud, ja nijesam imala kud i pođem na akciju.Prvi put sam pošla slučajno, a svaki sljedeći sam pošla namjerno, a onda sam i shvatila ulogu tog društvenog rada, jer na radnim akcijama nije samo bio kramp i lopata. Tamo je bio i kulturno-zabavni život i ideološki rad, informisanje, tehničko obrazovanje''.
Danas se volonterski rad sveo na aktivnosti nevladinih organizacija od kojih je najaktivnija ''Zid'', koja broji oko tristotine volontera koji su učestvovali u nekoliko lokalnih projekata. U ''Zid''-u, pripremaju zakonsku regulativu iz ove oblasti, a razloge za slabu motivacijiu građana za volonterski rad Aleksandra Zeković ovako obrazlaže:
''Ljudi hoće da pomognu, hoće da rade, ali s druge strane ekonomska situacija ne dozvoljava toliko angažovanje ljudi. Jer, u svim drugim zemljama,morate da primijetite da imaju neki standard, imaju osnovne stvari za život.Znači, imate svoj posao, imate neke obaveze i pored toga slobodno vrijeme posvećujete razvoju volonterizma''.
Igor Milošević, takođe, iz ''Zid''-a:
''Kod volonterizma imate ličnu satisfakciju. Lična satisfakcija svakog čovjeka i u Crnoj Gori i svijetu je različita. Nekome je to da pomogne drugome, nekome je da nešto nauči, nekome je da nešto vidi, nekome da upozna neke druge ljude. Volonterizam nije rad za džabe, volonterizam je lična satisfakcija''.
Sociolog doktor Srđan Vukadinović iznosi podatak da je u pripremama za posljednje Olimpijske igre, koje su se ljetos održale u Atini, učestvovalo petnaesthiljada volontera iy cijelog svijeta. Ali, što se Crne Gore i Balkana tiče, Vukadinović navodi da je u opštem poremećaju sistema logično da nema svijesti o opštem dobru:
''Osnovni principi modernizma jesu demokratija i tržište i, naravno, na tržištu su nekakvi uslovi da onoliko koliko vrijedite, toliko dobijate. Ali, da bi postigli neku cijenu, vi morate prvo nekim entuzijazmom to da ostvarite. U projekat se mora ući sasvim besplatno, a materijalni efekti svega toga tek kasnije.Oni mogu da se vide i treba da se vide. Pogrešna logika sistema je upotrijebljena u tranzicionim dešavanjima u Crnoj Gori da sve ono što se radi treba odmah da bude materijalno valorizovano''.
Više od osamdeset odsto američkih porodica daju finansijske doprinose za humanitarne i druge aktivnosti u vezi sa nevladinim organizacijama, a skoro pedeset procenata starijih od petnaest godina rade kao volonteri. Iako je u Socijalističkoj Federativnoj Republici Jugoslaviji četrdeset godina egzistirao komunistički, odnosno socijalistički sistem, volonterizam, pod nazivom ''dobrovoljne radne i omladinske radne akcije'', bio je važna poluga tadašnjeg sistema. Božidar Šuberić iz Herceg Novog, dugogodišnji omladinski aktivista i učesnik više od petnaest omladinskih radnih akcija širom bivše Jugoslavija, pa čak i Norveške, podsjeća da je na volonterskoj bazi izgrađen dobar dio ondašnje Jugoslavije:
''To je tada bio način vaspitanja.Bili su neki stavovi da svoje lične i društvene interese gledamo u jedinstvu, da i mi koji smo tada nekim svojim dobrovoljnim radom mogli da nešto doprinesemo razvoju našeg društva, bilo to socijalističkog, kako se tada zvalo ili nekog drugog, mi smo se odazivali za izgradnju tako značajnih objekata. Kada je poslje jednog vakuuma koji je bio nastao došlo je do ujedinjenja Saveza omladine i Saveza studenata u Savez socijalističke omladine Jugoslavije, jedan od prioritetnih zadataka je, između ostalog, bio i organizovanje omladinskog dobrovoljnog rada, kako lokalnih, republičkih, tako i saveznih akcija ''.
Na pitanje da li je zbog sistema u kojem se živjelo taj volonterski angažman doživljavan kao obaveza ili moranje, Božidar Šuberić je kategoričan da se radilo o zaista volonterskom angažmanu sa čvrstim uvjerenjem da je na opštu korist, a da je bilo i zadovoljstvo pokazuje jedan od njegovih doživljaja:
''Kada sam bio u pratnji jednog našeg visokog funkcionera Miljana Komatine, jedna naša brigada je bila tada na Sutjesci, sretne on jednu djevojku i pita je: ''Djevojko, jesi li ti prvi put na akciji''? Kaže: ''Nijesam'', ''Pa, zbog čega si pošla na akciju''?, ''Pa, moje je društvo sve pošlo nekud, ja nijesam imala kud i pođem na akciju.Prvi put sam pošla slučajno, a svaki sljedeći sam pošla namjerno, a onda sam i shvatila ulogu tog društvenog rada, jer na radnim akcijama nije samo bio kramp i lopata. Tamo je bio i kulturno-zabavni život i ideološki rad, informisanje, tehničko obrazovanje''.
Danas se volonterski rad sveo na aktivnosti nevladinih organizacija od kojih je najaktivnija ''Zid'', koja broji oko tristotine volontera koji su učestvovali u nekoliko lokalnih projekata. U ''Zid''-u, pripremaju zakonsku regulativu iz ove oblasti, a razloge za slabu motivacijiu građana za volonterski rad Aleksandra Zeković ovako obrazlaže:
''Ljudi hoće da pomognu, hoće da rade, ali s druge strane ekonomska situacija ne dozvoljava toliko angažovanje ljudi. Jer, u svim drugim zemljama,morate da primijetite da imaju neki standard, imaju osnovne stvari za život.Znači, imate svoj posao, imate neke obaveze i pored toga slobodno vrijeme posvećujete razvoju volonterizma''.
Igor Milošević, takođe, iz ''Zid''-a:
''Kod volonterizma imate ličnu satisfakciju. Lična satisfakcija svakog čovjeka i u Crnoj Gori i svijetu je različita. Nekome je to da pomogne drugome, nekome je da nešto nauči, nekome je da nešto vidi, nekome da upozna neke druge ljude. Volonterizam nije rad za džabe, volonterizam je lična satisfakcija''.
Sociolog doktor Srđan Vukadinović iznosi podatak da je u pripremama za posljednje Olimpijske igre, koje su se ljetos održale u Atini, učestvovalo petnaesthiljada volontera iy cijelog svijeta. Ali, što se Crne Gore i Balkana tiče, Vukadinović navodi da je u opštem poremećaju sistema logično da nema svijesti o opštem dobru:
''Osnovni principi modernizma jesu demokratija i tržište i, naravno, na tržištu su nekakvi uslovi da onoliko koliko vrijedite, toliko dobijate. Ali, da bi postigli neku cijenu, vi morate prvo nekim entuzijazmom to da ostvarite. U projekat se mora ući sasvim besplatno, a materijalni efekti svega toga tek kasnije.Oni mogu da se vide i treba da se vide. Pogrešna logika sistema je upotrijebljena u tranzicionim dešavanjima u Crnoj Gori da sve ono što se radi treba odmah da bude materijalno valorizovano''.
