Odabranim fotografijama Radio Slobodna Evropa se osvrće na istorijski trenutak kada se Ukrajina oduprela političkom pritisku Moskve i postala nezavisna država.
Put Ukrajine ka nezavisnosti 1991.
1
Građani sa ukrajinskim nacionalnim obeležjima demonstriraju ispred sedišta Komunističke partije u Kijevu u avgustu 1991. Tokom sovjetske ere, izrazi ukrajinskog jezičkog, kulturnog i verskog identiteta bili su potisnuti. Ukrajinci su ponekad ubijani, zatvarani ili prognani iz prostog razloga što se smatralo da se zalažu za nezavisnost Ukrajine.
2
Disidenti su platili posebno visoku cenu, poput Vasilija Stusa, Jurija Litvina i Olekse Tihija, koji su ponovo sahranjeni (na slici) u Kijevu 19. novembra 1989, sa ponosno istaknutom tada zabranjenom ukrajinskom zastavom. Njih trojica su umrli dok su služili kaznu za različite zločine, uključujući "antisovjetsku aktivnost" i "antisovjetsku agitaciju i propagandu".
3
Tri miliona Ukrajinaca udružilo se 21. januara 1990. u ljudski lanac, "Ukrajinski talas", od Lviva do glavnog grada Kijeva (na slici), u znak sećanja na 71. godišnjicu kratkotrajne ukrajinske republike osnovane 1919. godine. Bile su to najveće demonstracije u kasnosovjetskoj Ukrajini.
4
Izbori u martu 1990. prekinuli su monopol Komunističke partije na vlast u Ukrajini. Nekoliko meseci kasnije, dok je sovjetski predsednik Mihail Gorbačov pokušavao da spreči raspad SSSR-a, stotine hiljada ljudi učestvovalo je u protestima i štrajkovima širom Ukrajine pozivajući na nezavisnost.
"Revolucija na granitu" (na slici) je bio studentski protest održan te godine u oktobru, sa središtem na Majdanu Nezaležnosti (Trg nezavisnosti) u Kijevu.
"Revolucija na granitu" (na slici) je bio studentski protest održan te godine u oktobru, sa središtem na Majdanu Nezaležnosti (Trg nezavisnosti) u Kijevu.