U Pragu se 16. januara 1969. godine Jan Palah zapalio u znak protesta protiv avgustovske invazije trupa Varšavskog pakta na Čehoslovačku (1968.). Dvadesetogodišnji student umro je od posljedica opekotina tri dana kasnije.
Palahova sahrana se pretvorila u masovne demonstracije opozicije protiv sovjetskog slamanja liberalnih reformi koje je bilo donijelo Praško proljeće.
Njegov protestni čin bio je inspiracija dvojici Čeha – Janu Zajcu i Evženu Ploceku – koji su počinili samoubistva u znak samožrtvovanja a u mjesecima koji su slijedili slični protestni činovi događali su se i u drugim komunističkim zemljama.
Godine 1989. na dvadesetu godišnjicu Palahove smrti, okupljanja u spomen sjećanja na njega pretvorila su se u masovne antikomunističke proteste, što je bio trenutak obrata za Baršunastu revoluciju koja je kasnje iste godine dovela do rušenja komunističkog režima u tadašnjoj Čeholovačkoj.
Palahova sahrana se pretvorila u masovne demonstracije opozicije protiv sovjetskog slamanja liberalnih reformi koje je bilo donijelo Praško proljeće.
Njegov protestni čin bio je inspiracija dvojici Čeha – Janu Zajcu i Evženu Ploceku – koji su počinili samoubistva u znak samožrtvovanja a u mjesecima koji su slijedili slični protestni činovi događali su se i u drugim komunističkim zemljama.
Godine 1989. na dvadesetu godišnjicu Palahove smrti, okupljanja u spomen sjećanja na njega pretvorila su se u masovne antikomunističke proteste, što je bio trenutak obrata za Baršunastu revoluciju koja je kasnje iste godine dovela do rušenja komunističkog režima u tadašnjoj Čeholovačkoj.
