U raseljeničkim udruženjima u Crnoj Gori izražavaju zadovoljstvo što im je omogućeno da glasaju na predstojećim parlamentarnim izborima u Srbiji, pa su te organizacije uključene u prikupljanje prijava za upis birača u centralni spisak države Srbije. Vladislav Raičković, predsjednik Udruženja raseljenih sa Kosova “Ognjište” sa sjedištem u Podgorici, smatra da je trebalo državljanima Srbije ranije omogućiti pravo izbora:
“Bogu hvala, hiljadu puta da kažem, da su se setili da nam daju ono što nam pripada. Mislim da je bilo na neki način mogućnosti da glasaš za institucije Kosova, a ne za svoju državu Srbiju. To je van pameti bilo. Razumete?”
Vlada Srbije je ocijenila da u Crnoj Gori ima oko 18.000 državljana Srbije koji mogu steći pravo glasa i da su to mahom izbjegli sa Kosova. Prema riječima predsjednika Saveza udruženja kosovskih iseljenika Milenka Jovanovića broj prijavljenih do pred sam kraj decembra bio je mnogo manji:
“Nismo naročito zadovoljni odzivom, budući da se do današnjeg dana tek oko 2.500 ljudi registrovalo. Međutim, očekujemo da će se značajan broj raseljenih lica i drugih građana Srbije koji žive u Crnoj Gori prijaviti u zadnji čas, a time i steći to elementarno građansko i ljudsko pravo da biraju i budu birani, odnosno da u ovom konkretnom slučaju biraju.”
Zbog čega nije veći broj prijavljenih za glasanje na izborima u Srbiji govori Vladislav Raičković:
“Ima dosta koji ne znaju, koji ne čitaju. Svako se zabavi o svom jadu, pa ima i dosta ljudi koje zovnem telefonom, veli nisam znao. Tako da me je strah da neće biti onako koliko smo očekivali.”
Jovanović i Raičković kažu da im se do sada nije obraćala nijedna politička partija koja učestvuje na izborima da bi im prezentirala program:
“Voleo bih da dođu svi, pa da vidimo šta će da pričaju, a onda se sete nas jedanput u osam godina da dođu ovde, da nam kažu. Mi smo imali svega dve zvanične posete, tako da ih nazovem. Oba puta jedine od strane Čovića i od Draškovića. To je za osam godina što je Srbija sa nama razgovarala. Tako da bi imali reći ovima koji dolaze neku riječ više nego što su izbori.”
Međutim, ipak je bilo manjih pokušaja određenih političkih subjekata iz Srbije da uđu u biračko tijelo koje čine izbjegli sa Kosova, kaže Jovanović:
“Mi smo čak i pored nekih ponuda da neki naši predstavnici budu na određenim poslaničkim listama sve su ponude odbili s namerom da ostanemo istinski autentična asocijacija. Moram da kažem da smo, iako nezvanično, imali najkonkretniju ponudu koalicije gospodina Čovića, odnosno njegove Socijaldemokratske partije i Partije ujedinjenih penzionera Srbije koje smo, naravno, odbili upravo iz razloga što iz vremena dok je gospodin Čović upravljao Koordinacionim centrom za Kosovo i Metohiju imao krajnje negativno iskustvo s njegovim odnosom prema našoj populaciji i ne vidimo da on ima bilo kakvo uporište među interno raseljenim sa Kosova i Metohije i uopšte građanima Srbije u Crnoj Gori”.
Čelnici raseljeničkih organizacija neće uticati na volju birača, jer birači znaju da će dati glas onoj političkoj opciji za koju smatraju da će očuvati Kosovo kao dio Srbije, kaže Raičković:
“Ne znam za koga će glasati, ali znam za koga neće. Ove koji propagiraju nezavisno Kosovo neće dobiti nijedan glas. Pametni su ljudi, prošli smo kroz oganj i pakao na Kosovu i Metohiji, mislim da smo najveći stradalnici od svih drugih ljudi u ovoj državi. Svako ima svoju glavu, a ja mislim da će oni znati za koju će partiju ili vlast glasati.”
Na pitanje da li su i u kojoj mjeri članovi Uruženja raseljenih sa Kosova u Crnoj Gori upućeni u političke odnose u Srbiji, nakon što su Srbija i Crna Gora postale dvije države, Raičković i Jovanović odgovaraju:
“Ne mogu da kažem da su na konkretan način i da su neposredno upoznati u odnosu na ljudi u istom statusu koji žive u Srbiji”.
“Itekako vodimo računa šta se dešava u Srbiji, daleko više nego u Crnoj Gori. Uopšte me ne interesuje situacija u Crnoj Gori”.
“Bogu hvala, hiljadu puta da kažem, da su se setili da nam daju ono što nam pripada. Mislim da je bilo na neki način mogućnosti da glasaš za institucije Kosova, a ne za svoju državu Srbiju. To je van pameti bilo. Razumete?”
Vlada Srbije je ocijenila da u Crnoj Gori ima oko 18.000 državljana Srbije koji mogu steći pravo glasa i da su to mahom izbjegli sa Kosova. Prema riječima predsjednika Saveza udruženja kosovskih iseljenika Milenka Jovanovića broj prijavljenih do pred sam kraj decembra bio je mnogo manji:
“Nismo naročito zadovoljni odzivom, budući da se do današnjeg dana tek oko 2.500 ljudi registrovalo. Međutim, očekujemo da će se značajan broj raseljenih lica i drugih građana Srbije koji žive u Crnoj Gori prijaviti u zadnji čas, a time i steći to elementarno građansko i ljudsko pravo da biraju i budu birani, odnosno da u ovom konkretnom slučaju biraju.”
Zbog čega nije veći broj prijavljenih za glasanje na izborima u Srbiji govori Vladislav Raičković:
“Ima dosta koji ne znaju, koji ne čitaju. Svako se zabavi o svom jadu, pa ima i dosta ljudi koje zovnem telefonom, veli nisam znao. Tako da me je strah da neće biti onako koliko smo očekivali.”
Jovanović i Raičković kažu da im se do sada nije obraćala nijedna politička partija koja učestvuje na izborima da bi im prezentirala program:
“Voleo bih da dođu svi, pa da vidimo šta će da pričaju, a onda se sete nas jedanput u osam godina da dođu ovde, da nam kažu. Mi smo imali svega dve zvanične posete, tako da ih nazovem. Oba puta jedine od strane Čovića i od Draškovića. To je za osam godina što je Srbija sa nama razgovarala. Tako da bi imali reći ovima koji dolaze neku riječ više nego što su izbori.”
Međutim, ipak je bilo manjih pokušaja određenih političkih subjekata iz Srbije da uđu u biračko tijelo koje čine izbjegli sa Kosova, kaže Jovanović:
“Mi smo čak i pored nekih ponuda da neki naši predstavnici budu na određenim poslaničkim listama sve su ponude odbili s namerom da ostanemo istinski autentična asocijacija. Moram da kažem da smo, iako nezvanično, imali najkonkretniju ponudu koalicije gospodina Čovića, odnosno njegove Socijaldemokratske partije i Partije ujedinjenih penzionera Srbije koje smo, naravno, odbili upravo iz razloga što iz vremena dok je gospodin Čović upravljao Koordinacionim centrom za Kosovo i Metohiju imao krajnje negativno iskustvo s njegovim odnosom prema našoj populaciji i ne vidimo da on ima bilo kakvo uporište među interno raseljenim sa Kosova i Metohije i uopšte građanima Srbije u Crnoj Gori”.
Čelnici raseljeničkih organizacija neće uticati na volju birača, jer birači znaju da će dati glas onoj političkoj opciji za koju smatraju da će očuvati Kosovo kao dio Srbije, kaže Raičković:
“Ne znam za koga će glasati, ali znam za koga neće. Ove koji propagiraju nezavisno Kosovo neće dobiti nijedan glas. Pametni su ljudi, prošli smo kroz oganj i pakao na Kosovu i Metohiji, mislim da smo najveći stradalnici od svih drugih ljudi u ovoj državi. Svako ima svoju glavu, a ja mislim da će oni znati za koju će partiju ili vlast glasati.”
Na pitanje da li su i u kojoj mjeri članovi Uruženja raseljenih sa Kosova u Crnoj Gori upućeni u političke odnose u Srbiji, nakon što su Srbija i Crna Gora postale dvije države, Raičković i Jovanović odgovaraju:
“Ne mogu da kažem da su na konkretan način i da su neposredno upoznati u odnosu na ljudi u istom statusu koji žive u Srbiji”.
“Itekako vodimo računa šta se dešava u Srbiji, daleko više nego u Crnoj Gori. Uopšte me ne interesuje situacija u Crnoj Gori”.