Saudijska Arabija postaje sve svijesnija opasnosti od vehabizma, ističe u autorskom komentaru za Radio Slobodna Evropa M.D. Nalapat, voditelj UNESCO-ovog mirovnog centra na indijskom sveučilištu Manipal.
Ovaj sveučilišni profesor ističe da postoji kriva interpretacija da se islam širio mačem, a u stvarnosti je pristaše dobijao uglavnom zbog poštovanja ljudskih prava i vjernika. Ekspanzija Islama na Bliskom istoku ni na koji način se ne može uporediti s širenjem kršćanstva u Evropi, gdje je ta religija smatrana zaštitom od represije koje je provodilo plemstvo i zato se brzo širila među pukom.
Zlatno doba islama bilo je između 8 i 15 stoljeća. U tom je razdoblju postojalo uvažavanje različitih vjera, a znanstvena istraživanja su se širila arapskim svijetom. Poštovao se nauk proroka Muhameda.
No sve je to malo značilo vehabijama čiji su pristaše sistematski diskreditirali sve što je bilo vezano uz proroka Muhameda.
Fatalnu grešku učinila je Britanska imperija koja je koristila vehabizam kao sredstvo u borbi protiv Otomanskog carstva. Ujedinili su arapska plemena u toj borbi, a vehabizam je prigrlila i saudijska kraljevska kuća.
Iako je u Saudijskoj Arabiji to službena doktrina od 1932. nije se radilo na njenom širenju izvan granica te zemlje.
Podrška se počela topiti u Saudijskoj Arabiji
No stvari su se počele mijenjati od 1979. godine, od sovjetske invazije na Afganistan. Neke tajne službe napravile su istu grešku kao i Britanci koji su vehabijski ekstremizam smatrali dobrim oružjem u borbi protiv moćne države.
Pri tom, naglašava dr Nalapat, nisu uspjeli predvidjeti da bi i sami mogli postati metom međunarornog vehabizma. A upravo se to dogodilo 1988. godine napadima na ambasade SAD u Nairobiu i Dar es Salaamu, te napadom na New York i Washington 11. septembra 2001. godine.
Vehabizam je okrutnost pokazao i u samom islamskom svijetu. Kada su talibani preuzeli vlast u Kabulu 1996. objesili su predsjednika Mohammada Najibullah, iako je bio pod zaštitiom UN, a u roku od četiri tjedna ubili su oko 6000 ljudi. Mnoge žrtve su najprije bile mučene, a među njima bilo je i žena i djece.
Žene su bili deprivilegirane, bez ikakvih ljudskih prava, ali i muškarci su pretvoreni u robote.
Podrška koju su talibani dobijali u Sadijskoj Arabiji počela se topiti, a prijestolonasljednik, a kasnije kralj Abdullah, odlučio je prestati financijski pomagati talibane. Što više, ističe prof Nalapat, lider Saudijske Arabije, nastoji islam vratiti na pravi put od katastrofe koja mu je prijetila jačanjem vehabizma.
***Mišljenja iznesena u komentaru su autorska i nužno ne izražavaju stavove RFE/RL.
Ovaj sveučilišni profesor ističe da postoji kriva interpretacija da se islam širio mačem, a u stvarnosti je pristaše dobijao uglavnom zbog poštovanja ljudskih prava i vjernika. Ekspanzija Islama na Bliskom istoku ni na koji način se ne može uporediti s širenjem kršćanstva u Evropi, gdje je ta religija smatrana zaštitom od represije koje je provodilo plemstvo i zato se brzo širila među pukom.
Zlatno doba islama bilo je između 8 i 15 stoljeća. U tom je razdoblju postojalo uvažavanje različitih vjera, a znanstvena istraživanja su se širila arapskim svijetom. Poštovao se nauk proroka Muhameda.
No sve je to malo značilo vehabijama čiji su pristaše sistematski diskreditirali sve što je bilo vezano uz proroka Muhameda.
Fatalnu grešku učinila je Britanska imperija koja je koristila vehabizam kao sredstvo u borbi protiv Otomanskog carstva. Ujedinili su arapska plemena u toj borbi, a vehabizam je prigrlila i saudijska kraljevska kuća.
Iako je u Saudijskoj Arabiji to službena doktrina od 1932. nije se radilo na njenom širenju izvan granica te zemlje.
Podrška se počela topiti u Saudijskoj Arabiji
No stvari su se počele mijenjati od 1979. godine, od sovjetske invazije na Afganistan. Neke tajne službe napravile su istu grešku kao i Britanci koji su vehabijski ekstremizam smatrali dobrim oružjem u borbi protiv moćne države.
Pri tom, naglašava dr Nalapat, nisu uspjeli predvidjeti da bi i sami mogli postati metom međunarornog vehabizma. A upravo se to dogodilo 1988. godine napadima na ambasade SAD u Nairobiu i Dar es Salaamu, te napadom na New York i Washington 11. septembra 2001. godine.
Vehabizam je okrutnost pokazao i u samom islamskom svijetu. Kada su talibani preuzeli vlast u Kabulu 1996. objesili su predsjednika Mohammada Najibullah, iako je bio pod zaštitiom UN, a u roku od četiri tjedna ubili su oko 6000 ljudi. Mnoge žrtve su najprije bile mučene, a među njima bilo je i žena i djece.
Žene su bili deprivilegirane, bez ikakvih ljudskih prava, ali i muškarci su pretvoreni u robote.
Podrška koju su talibani dobijali u Sadijskoj Arabiji počela se topiti, a prijestolonasljednik, a kasnije kralj Abdullah, odlučio je prestati financijski pomagati talibane. Što više, ističe prof Nalapat, lider Saudijske Arabije, nastoji islam vratiti na pravi put od katastrofe koja mu je prijetila jačanjem vehabizma.
***Mišljenja iznesena u komentaru su autorska i nužno ne izražavaju stavove RFE/RL.
