Komentarišući poziv na ujedinjenje desničarskih prosrpskih stranaka u Crnoj Gori, koji je ponovo aktuelizovala Demokratska srpska stranka, Andrija Mandić, lider Srpske narodne stranke, za Radio Slobodna Evropa kaže da se na tu temu već duže raspravlja. Mandić podsjeća da se ideja o ujedinjenju prvi put pomenula na relaciji dvije manje srpske stranke - Demokratske i Narodne - i kaže da je očekivao da se te partije dogovore, pa da se, kao udružena politička formacija, obrate SNS-u. To se, na žalost, kaže Mandić, nikada nije dogodilo:
«Srpska narodna stranka je okrenuta prvenstveno borbi protiv crnogorske aktuelne vlasti. Imamo čitav niz ozbiljnih akcija, tako da izlazak iz tog kolosijeka koga smo već definisali i prelazak u neke druge vode, gdje bi se crnogorska opozicija i opozicione stranke bavile samo same sobom, za Srpsku narodnu stranku nije prihvatljiv. I sada, skretanje iz te priče u priču koja traje već par godina, a koja do sada nije dala nikakve rezultate, mislim da bi samo odvlačila pažnju biračkog tijela. Inicijativu koju su otpočeli dva bivša predsjednika, dvije opozicione stranke, prirodno bi bilo da dovedu do kraja na nivou svojih stranaka i da kao jedan subjekt upute inicijativu Srpskoj narodnoj stranci.“
U Narodnoj stranci kažu da ne razumiju zašto se DSS i SNS, koje su potekle iz te partije, ne vrate u svoju bazu. Predsjednik Narodne stranke Predrag Popović smatra da su uzroci koji su doveli do cijepanja matične stranke uklonjeni odmah nakon povlačenja osnivača Novaka Kilibarde, koji je, prema njegovim riječima, bio glavni uzročnik raskola. Glavnu opstrukciju u ujedinjenju Popović danas vidi u liderskoj sujeti:
«Očigledno da se od nekih ljudi u objema strankama stvorio utisak da oni mogu sami, da treba otpočeti utakmicu ko je najjači i da onda nakon toga ta stranka koja za sebe smatra da je najjača pokrene tu inicijativu za objedinjavanje pod okrilje te stranke. Međutim, ovdje su stvari potpuno jasne. Matična stranka svim tim strankama je Narodna stranka. Mi u Narodnoj stranci nemamo tih liderskih sujeta. Ponudili smo i jednoj i drugoj stranci, konkretno Demokratskoj srpskoj stranci, čak vrlo jasno uslove koji su im apsolutno odgovarali, čak i u personalnom smislu. Direktno je gospodinu Bojoviću ponuđeno mjesto prvog čovjeka te ujedinjene stranke, on je to odbio. Koji su to razlozi, ja zaista ne znam. Mislim da se ovdje, prije svega, radi o iracionalnim nekim stvarima, a ne o nekom racionalnom razlogu ili suštinskom razlogu.“
Lider Demokratske srpske stranke Ranko Kadić smatra da je biračko tijelo umorno od podjela i sukoba opozicionih lidera. On kaže da je njegova stranka uputila iskrenu ponudu o ujedinjenju prosrpskih stranaka, ali dodaje da su neki ljudi u prvi plan stavili glavne programske ciljeve, očuvanje zajedničke države i rušenje aktuelne vlasti, te da su tim idealima pretpostavili stranačke interese i liderske ambicije:
«Cilj nam je da neke stvari ipak istjeramo na čistac. Ko je stvarno za neku saradnju, a ko je, prije svega, za forsiranje partijskih interesa. Ponavljam, za Demokratsku srpsku stranku je važna ideja. Mi idemo za idejom, a ne za ličnošću. Mislim da neke stranke, konkretno SNS, koja je nekoliko puta preko medija tako arogantno odbila čak i da se razgovara, ne ide za idejom, nego ide, prije svega, za ličnostima ili za ambicijama pojedinih ljudi, odnosno ambicijama svoje stranke.“
Brojni su razlozi za razmimoilaženje prosrpskih lidera u Crnoj Gori koji još od raspada matične Narodne stranke za sobom vuku lične animozitete, smatra politički analitičar Dragan Rosandić. On kaže da su se sada neki ljudi domogli liderskih funkcija i ne žele da ih napuste:
«Lično mislim da na crnogorskoj političkoj sceni i u biračnom tijelu teško možete imati pet svesrpskih stranaka, odnosno da je budućnost svake od tih stranaka u jednom ujedinjenju, svih tih stranaka u jednu jaku stranku.“
Rosandić smatra da dio problema leži u tome što su neke stranke trenutno uticajnije od drugih i ne žele da ulaskom u zajedničku partiju izgube ostvareni uticaj:
«Čini mi se da nema ni vremena za takva pojedinačna vaganja i mjerenja, jer smo ipak u jednim ozbiljnijim vremenima i u jednom trenutku opozicija bi trebalo da se objedini po svim mogućim stvarima da bi se suprotstavila režimu, jer redovno gubi izbore već desetak i više godina.“
«Srpska narodna stranka je okrenuta prvenstveno borbi protiv crnogorske aktuelne vlasti. Imamo čitav niz ozbiljnih akcija, tako da izlazak iz tog kolosijeka koga smo već definisali i prelazak u neke druge vode, gdje bi se crnogorska opozicija i opozicione stranke bavile samo same sobom, za Srpsku narodnu stranku nije prihvatljiv. I sada, skretanje iz te priče u priču koja traje već par godina, a koja do sada nije dala nikakve rezultate, mislim da bi samo odvlačila pažnju biračkog tijela. Inicijativu koju su otpočeli dva bivša predsjednika, dvije opozicione stranke, prirodno bi bilo da dovedu do kraja na nivou svojih stranaka i da kao jedan subjekt upute inicijativu Srpskoj narodnoj stranci.“
U Narodnoj stranci kažu da ne razumiju zašto se DSS i SNS, koje su potekle iz te partije, ne vrate u svoju bazu. Predsjednik Narodne stranke Predrag Popović smatra da su uzroci koji su doveli do cijepanja matične stranke uklonjeni odmah nakon povlačenja osnivača Novaka Kilibarde, koji je, prema njegovim riječima, bio glavni uzročnik raskola. Glavnu opstrukciju u ujedinjenju Popović danas vidi u liderskoj sujeti:
«Očigledno da se od nekih ljudi u objema strankama stvorio utisak da oni mogu sami, da treba otpočeti utakmicu ko je najjači i da onda nakon toga ta stranka koja za sebe smatra da je najjača pokrene tu inicijativu za objedinjavanje pod okrilje te stranke. Međutim, ovdje su stvari potpuno jasne. Matična stranka svim tim strankama je Narodna stranka. Mi u Narodnoj stranci nemamo tih liderskih sujeta. Ponudili smo i jednoj i drugoj stranci, konkretno Demokratskoj srpskoj stranci, čak vrlo jasno uslove koji su im apsolutno odgovarali, čak i u personalnom smislu. Direktno je gospodinu Bojoviću ponuđeno mjesto prvog čovjeka te ujedinjene stranke, on je to odbio. Koji su to razlozi, ja zaista ne znam. Mislim da se ovdje, prije svega, radi o iracionalnim nekim stvarima, a ne o nekom racionalnom razlogu ili suštinskom razlogu.“
Lider Demokratske srpske stranke Ranko Kadić smatra da je biračko tijelo umorno od podjela i sukoba opozicionih lidera. On kaže da je njegova stranka uputila iskrenu ponudu o ujedinjenju prosrpskih stranaka, ali dodaje da su neki ljudi u prvi plan stavili glavne programske ciljeve, očuvanje zajedničke države i rušenje aktuelne vlasti, te da su tim idealima pretpostavili stranačke interese i liderske ambicije:
«Cilj nam je da neke stvari ipak istjeramo na čistac. Ko je stvarno za neku saradnju, a ko je, prije svega, za forsiranje partijskih interesa. Ponavljam, za Demokratsku srpsku stranku je važna ideja. Mi idemo za idejom, a ne za ličnošću. Mislim da neke stranke, konkretno SNS, koja je nekoliko puta preko medija tako arogantno odbila čak i da se razgovara, ne ide za idejom, nego ide, prije svega, za ličnostima ili za ambicijama pojedinih ljudi, odnosno ambicijama svoje stranke.“
Brojni su razlozi za razmimoilaženje prosrpskih lidera u Crnoj Gori koji još od raspada matične Narodne stranke za sobom vuku lične animozitete, smatra politički analitičar Dragan Rosandić. On kaže da su se sada neki ljudi domogli liderskih funkcija i ne žele da ih napuste:
«Lično mislim da na crnogorskoj političkoj sceni i u biračnom tijelu teško možete imati pet svesrpskih stranaka, odnosno da je budućnost svake od tih stranaka u jednom ujedinjenju, svih tih stranaka u jednu jaku stranku.“
Rosandić smatra da dio problema leži u tome što su neke stranke trenutno uticajnije od drugih i ne žele da ulaskom u zajedničku partiju izgube ostvareni uticaj:
«Čini mi se da nema ni vremena za takva pojedinačna vaganja i mjerenja, jer smo ipak u jednim ozbiljnijim vremenima i u jednom trenutku opozicija bi trebalo da se objedini po svim mogućim stvarima da bi se suprotstavila režimu, jer redovno gubi izbore već desetak i više godina.“
