U svim gradovima u Crnoj Gori danas je počelo potpisivanje peticije za odbranu kanjona Tare. Ekološki pokreti u Crnoj Gori i BiH strahuju da bi izgradnja hidroelektrana Buk Bijela i Srbinje - Foča moglo dovesti do potapanja 12 kilometara kanjona Tare, koji je najdublji kanjon u Evropi. Predsjednik Centra za razvoj Durmitora, Darko Stijepović:
“Ustanovili smo u početku da je javnost toliko za odbranu Tare da se stvar skoro sama od sebe odvija. Prvi miting je bio toliko dobro posjećen i kasniji odzivi su toliko dobri i toliko pozitivne enrgije ima da, kažem, to je toliko dobra akcija da danas upravo se radi na potpisivanjima u svim gradovima u Crnoj Gori peticije, koja će otići Skupštini Crne Gore kako bi se zaustavila izgradnja donjeg dijela, koji bi potopio kanjon.”
I Eko mreža BiH protivi se izgradnji hidroelektrana Buk Bijela i Srbinje - Foča, jer se, kako nam je rekao projekt - menadžer Eko mreže, Viktor Bijelić, radi o visokim branama, čija izgradnja je zabranjena u zemljama Evropske unije:
“Takve brane nema šanse da ne proizvedu efekte na životnu sredinu, odnosno na potapanje samog kanjona. Ako ne na potapanje, onda na fluktuaciju, odnosno na opadanje i dizanje nivoa vode, što bi za biljni i životinjski svijet, prije svega kanjona Tare koji je izuzetno bogat i endemičan, predstavljalo veliku, veliku opasnost.”
Pomoćnik ministra privrede RS-a, Zdravko Milovanović, tvrdi da će uskoro biti osnovana komisija koja će uraditi novu studiju o uticaju izgradnje hidroelektrana na životnu sredinu. U komisiju će, kako je rekao Milovanović, biti uključeni i predstavnici ekoloških udruženja. Prema njegovim riječima, stara studija iz 2000. godine biće dorađena, jer je u međuvremenu usvojen set zakona iz ekologije, a izmijenjen je i dopunjen i Zakon o postornom uređenju:
“Ja sam to više puta ponovio: svaki energetski objekat, pa samim tim i hidroelektrana, ima određene uticaje na okolinu. Upravo zato i jest došlo do izmjene Zakona o prostornom uređenju, odnosno do usvajanja seta zakona iz ekologije, koji su u potpunosti usaglašeni s evropskim direktivama i podrazumijevaju apsolutno poštovanje svih normi koje su predviđene za takav jedan sistem. Sve što je zaštićeno, svi spomenici kulture koji su zaštićeni ostaju i dalje, ne mogu bit potopljeni.”
Na tender za dodjelu koncesije za izgradnju, korištenje i održavanje hidroelektrana na Drini javile su se tri kompanije: EFT iz Londona, MONT - Montaža iz Zagreba i Vijadukt iz Portoroža. Prema riječima Radovanovića, budući koncesionar neće se znati prije kraja ove godine. Izgradnja bi trebalo da traje pet godina, a koncesija bi se izdala na 30 godina. Prema procjenama Ministarstva privrede RS-a, hidroleketrane Buk Bijela i Srbinje - Foča godišnje bi proizvodile 1357 gigavat sati električne energije, a čitav projekat koštaće oko 450 miliona dolara.
Darko Stijepović, iz Centra za razvoj Durmitora, kaže da se kampanja za odbranu kanjona Tare tek zahuktava:
“Krećemo u Srbiju, krećemo u susjedne zemlje, znači u BiH - u RS, bićemo u Banjoj Luci, u Hrvatsku - Dubrovnik, imamo ponude da dođemo u Sloveniju, a vjerovatno ćemo imati, vezano za UNESCO-ovu sudbinu Tare i Durmitora, i u Parizu jedan nastup. Toliko ljudi se javlja sa nekakvim dobrim željama, da se osjećam tako dobro što to tako dobro ide. Naš glavni cilj jeste da se na taj način izvrši pritisak na vlasti da shvate da to što rade treba da rade u skladu sa nekakvim normama evropskim.”
Kanjon Tare dugačak je 1300 metara i kao ekološki rezervat biosfere, koji obiluje rijetkim biljnim i životinjskim vrstama, nalazi se pod zaštitom UNESCO-a. Kampanja za zaštitu kanjona Tare u Crnoj Gori vodi se pod sloganima: “Neka teče” i “Neću baru, hoću Taru”
“Ustanovili smo u početku da je javnost toliko za odbranu Tare da se stvar skoro sama od sebe odvija. Prvi miting je bio toliko dobro posjećen i kasniji odzivi su toliko dobri i toliko pozitivne enrgije ima da, kažem, to je toliko dobra akcija da danas upravo se radi na potpisivanjima u svim gradovima u Crnoj Gori peticije, koja će otići Skupštini Crne Gore kako bi se zaustavila izgradnja donjeg dijela, koji bi potopio kanjon.”
I Eko mreža BiH protivi se izgradnji hidroelektrana Buk Bijela i Srbinje - Foča, jer se, kako nam je rekao projekt - menadžer Eko mreže, Viktor Bijelić, radi o visokim branama, čija izgradnja je zabranjena u zemljama Evropske unije:
“Takve brane nema šanse da ne proizvedu efekte na životnu sredinu, odnosno na potapanje samog kanjona. Ako ne na potapanje, onda na fluktuaciju, odnosno na opadanje i dizanje nivoa vode, što bi za biljni i životinjski svijet, prije svega kanjona Tare koji je izuzetno bogat i endemičan, predstavljalo veliku, veliku opasnost.”
Pomoćnik ministra privrede RS-a, Zdravko Milovanović, tvrdi da će uskoro biti osnovana komisija koja će uraditi novu studiju o uticaju izgradnje hidroelektrana na životnu sredinu. U komisiju će, kako je rekao Milovanović, biti uključeni i predstavnici ekoloških udruženja. Prema njegovim riječima, stara studija iz 2000. godine biće dorađena, jer je u međuvremenu usvojen set zakona iz ekologije, a izmijenjen je i dopunjen i Zakon o postornom uređenju:
“Ja sam to više puta ponovio: svaki energetski objekat, pa samim tim i hidroelektrana, ima određene uticaje na okolinu. Upravo zato i jest došlo do izmjene Zakona o prostornom uređenju, odnosno do usvajanja seta zakona iz ekologije, koji su u potpunosti usaglašeni s evropskim direktivama i podrazumijevaju apsolutno poštovanje svih normi koje su predviđene za takav jedan sistem. Sve što je zaštićeno, svi spomenici kulture koji su zaštićeni ostaju i dalje, ne mogu bit potopljeni.”
Na tender za dodjelu koncesije za izgradnju, korištenje i održavanje hidroelektrana na Drini javile su se tri kompanije: EFT iz Londona, MONT - Montaža iz Zagreba i Vijadukt iz Portoroža. Prema riječima Radovanovića, budući koncesionar neće se znati prije kraja ove godine. Izgradnja bi trebalo da traje pet godina, a koncesija bi se izdala na 30 godina. Prema procjenama Ministarstva privrede RS-a, hidroleketrane Buk Bijela i Srbinje - Foča godišnje bi proizvodile 1357 gigavat sati električne energije, a čitav projekat koštaće oko 450 miliona dolara.
Darko Stijepović, iz Centra za razvoj Durmitora, kaže da se kampanja za odbranu kanjona Tare tek zahuktava:
“Krećemo u Srbiju, krećemo u susjedne zemlje, znači u BiH - u RS, bićemo u Banjoj Luci, u Hrvatsku - Dubrovnik, imamo ponude da dođemo u Sloveniju, a vjerovatno ćemo imati, vezano za UNESCO-ovu sudbinu Tare i Durmitora, i u Parizu jedan nastup. Toliko ljudi se javlja sa nekakvim dobrim željama, da se osjećam tako dobro što to tako dobro ide. Naš glavni cilj jeste da se na taj način izvrši pritisak na vlasti da shvate da to što rade treba da rade u skladu sa nekakvim normama evropskim.”
Kanjon Tare dugačak je 1300 metara i kao ekološki rezervat biosfere, koji obiluje rijetkim biljnim i životinjskim vrstama, nalazi se pod zaštitom UNESCO-a. Kampanja za zaštitu kanjona Tare u Crnoj Gori vodi se pod sloganima: “Neka teče” i “Neću baru, hoću Taru”
