Na starom snimku koji je nedavno emitovan na prvom kanalu hrvatske televizije u emisiji koja se bavi plaćanjem ratne odštete Hrvatskoj prikazan je intervju novosadske televizije zabilježen 1991. godine na dubrovačkom ratištu u kome rezervni oficir Jugoslovenske narodne armije novinarki pojašnjava aktivnosti svoje jedinice koja je u tom momentu po ratištu sakupljala zaostale dječije patike i spremala se da ih kao vid humanitarne pomoći dostavi Domu za nezbrinutu djecu u Crnoj Gori. Iako urednicima hrvatske emisije nije bio poznat identitet vojnog oficira koji u vrijeme ratnog pohoda na Hrvatsku pred kamerama govori o raznošenju zatečene hrvatske imovine koja je završavala u Crnoj Gori ovdašnja javnost je na snimku prepoznala Slobodana Lekovića, akutelnog predsjednika Komisije za utvrđivanje konflikta interesa koji za Radio Slobodna Evropa objašnjava svoj ratni angažman:
„Pa, radi se o kraju ’91. godine kada je bila jedinstvena Jugoslavije i kada je bila jedina armija - Jugoslovenska narodna armija (JNA). Ja sam rezervni starješina tada bio u toj Jugoslovenskoj narodnoj armiji. Moja jedinica je bila pozadinska jedinica koja nije imala nikakve dodirne tačke sa ratom i razaranjima.“
RSE: Koja je vaša uloga bila tamo?
LEKOVIĆ: Ja sam bio kapetan koji sam bio u četi, znači pozadinska jedinica, znači snabdijevanje jedinice.
RSE: Da li je vaša uloga bila i prikupljanje dječijih patika, s obzirom da je iz ovoga priloga očigledno da ste se i tim bavili?
LEKOVIĆ: Tada je to bilo, pa to je se desilo slučajno. Kada vojska prođe onda ostane pustoš iza toga. Nevrijeme, požari, paljevina, lokalno stanovništvo krade, razaranja svakojaka i tako da je bilo, čini mi se, tada zavisno od komande koja nam je dala zadatak da se spasi što se spasti može.
RSE: Komanda vam je dala zadatak da skupljate dječije patike?
LEKOVIĆ: Ne da skupljamo, nego ako se našlo tu, to se našlo, nijesu ni dječije bile, nego jednostavno se naišlo.
RSE: A kako to zovete, da li je to ratni plijen ili krađa, s obzirom da je to nečija tuđa imovina nađena na ratištu u Hrvatskoj?
LEKOVIĆ: Vi me dobro ne pratite. Ja govorim o Jugoslovenskoj narodnoj armiji, jedinstvenoj armiji, jedinstvenoj Jugoslaviji. Nije to bila crnogorska vojska koja je išla da pljačka i da, nego je to Jugoslovenska narodna armija koja je imala svoje zadatke i to je njena teritorija bila. Šta kaže komanda, onda ste morali da sve to izvršavate. To je bilo normalno. Ako se to desilo kada vojska prođe, vjerovatno je i opravdanije da se to sačuva nego da se to prepusti zubu vremena i krađi od bilo koga. Komanda je vjerovatno imala takve stavove da to što je na tom prostoru bilo da se sačuva i oni su to u ovom konkretnom slučaju što se sad govori, vjerovatno dobio ja i sigurno komandu nekakvu dobio da se na tom prostoru to što je bilo da se ne bi uništilo da se sačuva i da se dislocira do komande. Oni su to rasporedili tamo gdje su trebali da rasporede u tom momentu.
RSE: Drugim riječima, priznajete da vam je komanda Vojske izdala naredbu da kradete hrvatsku imovinu i donosite je u Crnu Goru?
LEKOVIĆ: Ne. Ne. To nijesam rekao i ja to tako ne shvatam.
Šta je još, osim dječijih patika Pozadinska jedinica Vojske Jugoslavije zaplijenila na dubrovačnom ratištu nije poznato, ali je i sam Slobodan Leković u starom intervjuu novosadskoj televiziji priznao da je zatrpan zahtjevima crnogorskih institucija koje mu se obraćaju za materijalnu pomoć. Podsjetimo. u dubrovačkoj regiji tokom ratnih operacija kradeno je sve i svašta, od štamparskih i poljoprivrednih mašina, tehničkih uređaja, aerodromske opreme, umjetnina, pa sve do stoke, sanitarija i escajga. Samo za pokradeni stočni fond Crna Gora je dužna da Hrvatskoj plati blizu 400.000 eura.
„Pa, radi se o kraju ’91. godine kada je bila jedinstvena Jugoslavije i kada je bila jedina armija - Jugoslovenska narodna armija (JNA). Ja sam rezervni starješina tada bio u toj Jugoslovenskoj narodnoj armiji. Moja jedinica je bila pozadinska jedinica koja nije imala nikakve dodirne tačke sa ratom i razaranjima.“
RSE: Koja je vaša uloga bila tamo?
LEKOVIĆ: Ja sam bio kapetan koji sam bio u četi, znači pozadinska jedinica, znači snabdijevanje jedinice.
RSE: Da li je vaša uloga bila i prikupljanje dječijih patika, s obzirom da je iz ovoga priloga očigledno da ste se i tim bavili?
LEKOVIĆ: Tada je to bilo, pa to je se desilo slučajno. Kada vojska prođe onda ostane pustoš iza toga. Nevrijeme, požari, paljevina, lokalno stanovništvo krade, razaranja svakojaka i tako da je bilo, čini mi se, tada zavisno od komande koja nam je dala zadatak da se spasi što se spasti može.
RSE: Komanda vam je dala zadatak da skupljate dječije patike?
LEKOVIĆ: Ne da skupljamo, nego ako se našlo tu, to se našlo, nijesu ni dječije bile, nego jednostavno se naišlo.
RSE: A kako to zovete, da li je to ratni plijen ili krađa, s obzirom da je to nečija tuđa imovina nađena na ratištu u Hrvatskoj?
LEKOVIĆ: Vi me dobro ne pratite. Ja govorim o Jugoslovenskoj narodnoj armiji, jedinstvenoj armiji, jedinstvenoj Jugoslaviji. Nije to bila crnogorska vojska koja je išla da pljačka i da, nego je to Jugoslovenska narodna armija koja je imala svoje zadatke i to je njena teritorija bila. Šta kaže komanda, onda ste morali da sve to izvršavate. To je bilo normalno. Ako se to desilo kada vojska prođe, vjerovatno je i opravdanije da se to sačuva nego da se to prepusti zubu vremena i krađi od bilo koga. Komanda je vjerovatno imala takve stavove da to što je na tom prostoru bilo da se sačuva i oni su to u ovom konkretnom slučaju što se sad govori, vjerovatno dobio ja i sigurno komandu nekakvu dobio da se na tom prostoru to što je bilo da se ne bi uništilo da se sačuva i da se dislocira do komande. Oni su to rasporedili tamo gdje su trebali da rasporede u tom momentu.
RSE: Drugim riječima, priznajete da vam je komanda Vojske izdala naredbu da kradete hrvatsku imovinu i donosite je u Crnu Goru?
LEKOVIĆ: Ne. Ne. To nijesam rekao i ja to tako ne shvatam.
Šta je još, osim dječijih patika Pozadinska jedinica Vojske Jugoslavije zaplijenila na dubrovačnom ratištu nije poznato, ali je i sam Slobodan Leković u starom intervjuu novosadskoj televiziji priznao da je zatrpan zahtjevima crnogorskih institucija koje mu se obraćaju za materijalnu pomoć. Podsjetimo. u dubrovačkoj regiji tokom ratnih operacija kradeno je sve i svašta, od štamparskih i poljoprivrednih mašina, tehničkih uređaja, aerodromske opreme, umjetnina, pa sve do stoke, sanitarija i escajga. Samo za pokradeni stočni fond Crna Gora je dužna da Hrvatskoj plati blizu 400.000 eura.
