Velika Britanija će novim viznim režimom rangirati useljenike u pet kategorija, po bodovnom sistemu.
Visokoobrazovani kandidati, kao sto su ljekari, naučnici i drugi vrhunski profesionalci, imali bi bodovnu prednost za univerzitetske diplome i druge kvalifikacije. Boduje se čak i starosna dob. Ovi useljenici imaju zakonsko pravo da u Britaniju dovedu i najbliže članove porodice, te da za stalni boravak apliciraju nakon dvije godine.
U dugu grupu spadaju nekvalifikovani radnici određenih djelatnosti, kao sto je poljoprivreda, na primjer. Njima se vize odobravaju samo uz pozivno pismo, bez mogućnosti stalnog boravka i uz obaveznu otvorenu povratnu kartu za zemlju iz koje potiču.
U treću migrantsku grupu ubrajaju se studenti, takođe bez mogućnosti stalnog boraka u Britaniji, a posljednji na ljestvici su radnici na određeno vrijeme, kao muzičari ili djevojke za čuvanje djece, koji u Britaniji mogu boraviti samo onoliko koliko se navodi ugovorom o zaposlenju, maksimalno dvije godine.
Jan de Wilde iz Međunarodne organizacije za imigrante:
„Ovaj bodovni sistem je mnogo efikasniji način da migracije usmjerimo shodno našim potrebama“, kaže de Wilde, ali dodaje da sistem ima i nedostatka. Jedan je što prednost daje nekvalifikovanoj radnoj snazi zemalja članica, u odnosu na one iz država van EU.
Hoće li britanski model postati i evropski, nakon što je zadobio podršku sindikata i udruženja, pitamo britanskog ministra unutrašnjih poslova
Charlesa Clarka:
„Smatramo da će ovaj način, kojim se oko 80 načina migriranja u Britaniju kanališe u jedan precizan sistem, biti od koristi svima.“
Raniji zamjenik ministra unutrašnjih poslova Češke, Viktor Dobal, takođe vjeruje da je britanski model dobar:
„Mnoge zemlje pokušavaju da ovaj problem riješe pravedno i transparentno. Bodovni sistem koji uvodi Britanija može biti jasan i precizan model koji bi ostale zemlje mogle slijediti“, mišljenja je Dobal, naglašavajući da zakon mora predvidjeti izuzeće za one koji bježeći od diktatorskih režima traže azil.
Britanski bodovni vizni sistem je jedinstven u Evropskoj uniji, ali ne predstavlja novinu u toj oblasti – naslanja se na iskustva Australije, Novog Zelanda i Kanade. Unutar Unije, sličnu viznu politiku primjenjuje Njemačka, koja ne sprovodi bodovni sistem, ali pravi razliku između visokoobrazovanog kadra i ostalih. Podsjetimo, migracije unutar Unije državljana novoučlanjenih zemalja, nije poželjna u rasponu od dvije do sedam godina.
Visokoobrazovani kandidati, kao sto su ljekari, naučnici i drugi vrhunski profesionalci, imali bi bodovnu prednost za univerzitetske diplome i druge kvalifikacije. Boduje se čak i starosna dob. Ovi useljenici imaju zakonsko pravo da u Britaniju dovedu i najbliže članove porodice, te da za stalni boravak apliciraju nakon dvije godine.
U dugu grupu spadaju nekvalifikovani radnici određenih djelatnosti, kao sto je poljoprivreda, na primjer. Njima se vize odobravaju samo uz pozivno pismo, bez mogućnosti stalnog boravka i uz obaveznu otvorenu povratnu kartu za zemlju iz koje potiču.
U treću migrantsku grupu ubrajaju se studenti, takođe bez mogućnosti stalnog boraka u Britaniji, a posljednji na ljestvici su radnici na određeno vrijeme, kao muzičari ili djevojke za čuvanje djece, koji u Britaniji mogu boraviti samo onoliko koliko se navodi ugovorom o zaposlenju, maksimalno dvije godine.
Jan de Wilde iz Međunarodne organizacije za imigrante:
„Ovaj bodovni sistem je mnogo efikasniji način da migracije usmjerimo shodno našim potrebama“, kaže de Wilde, ali dodaje da sistem ima i nedostatka. Jedan je što prednost daje nekvalifikovanoj radnoj snazi zemalja članica, u odnosu na one iz država van EU.
Hoće li britanski model postati i evropski, nakon što je zadobio podršku sindikata i udruženja, pitamo britanskog ministra unutrašnjih poslova
Charlesa Clarka:
„Smatramo da će ovaj način, kojim se oko 80 načina migriranja u Britaniju kanališe u jedan precizan sistem, biti od koristi svima.“
Raniji zamjenik ministra unutrašnjih poslova Češke, Viktor Dobal, takođe vjeruje da je britanski model dobar:
„Mnoge zemlje pokušavaju da ovaj problem riješe pravedno i transparentno. Bodovni sistem koji uvodi Britanija može biti jasan i precizan model koji bi ostale zemlje mogle slijediti“, mišljenja je Dobal, naglašavajući da zakon mora predvidjeti izuzeće za one koji bježeći od diktatorskih režima traže azil.
Britanski bodovni vizni sistem je jedinstven u Evropskoj uniji, ali ne predstavlja novinu u toj oblasti – naslanja se na iskustva Australije, Novog Zelanda i Kanade. Unutar Unije, sličnu viznu politiku primjenjuje Njemačka, koja ne sprovodi bodovni sistem, ali pravi razliku između visokoobrazovanog kadra i ostalih. Podsjetimo, migracije unutar Unije državljana novoučlanjenih zemalja, nije poželjna u rasponu od dvije do sedam godina.
