Armenske i azerbejdžanske snage nastavljaju sa napadima oko sporne regije Nagorno-Karabah, uprkos međunarodnim pozivima za obje strane da se pridržavanju prekida vatre koji je dogovoren uz posredstvo Rusije.
Azerbejdžansko ministarstvo odbrane saopštilo je 13. oktobra da je situacija u nekoliko sektora zone sukoba bila napeta i tokom prethodne noći, te su optužili armenske snage za granatiranje okruga Tatar.
Armensko ministarstvo odbrane poreklo je optužbu, tvrdeći da je azerbejdžanska strana “nastavila svoje akcije, praćene raketama i artiljerijskom vatrom u južnom, sjevernom i sjeveroistočnom” dijelu linije fronta.
Međutim azerbejdžansko ministarstvo odbrane insistiralo je na tome da vojska te zemlje “ne izvodi nikakve udare i ne pokreće ofanzivu”, te da se “u potpunosti pridržava humanitarnog prekida vatre”.
Sporazum o prekidu vatre postignut u Moskvi 10. oktobra trebao je omogućiti armenskim snagama i Azerbejdžanu razmjenu zarobljenika i tijela stotina vojnika i civila ubijenih tokom dvije sedmice borbi.
Međutim, Međunarodni komitet Crvenog križa 13. oktobra rekao je da Armenija i Azerbejdžan još nisu dovršili aranžmane za razmjenu zarobljenika i razmjenu leševa kako je predviđeno sporazumom.
“Još uvijek intenzivno razgovaramo sa uključenim stranama o ovoj temi. Ali još uvijek nije postignut značajan sporazum koji će nam omogućiti da stvarno nastavimo s takvom razmjenom", rekao je Martin Schuepp, regionalni direktor Crvenog križa za Evroaziju, na konferenciji za medije u Ženevi.
Borbe u Nagorno-Karabahu i oko njega izbile su 27. septembra i postale najveća eskalacija nasilja oko ove regije još od prekida vatre 1994. godine.
Nagorno-Karabah je međunarodno priznat kao dio Azerbejdžana, ali njime upravljaju i naseljavaju ga etnički Armenci.
Sporazum o primirju također predviđa ponovno pokretanje mirovnih pregovora uz posredovanje Minsk grupe koja je uspostavljena 1990-ih pod pokroviteljstvom Organizacije za evropsku sigurnost i saradnju (OSCE) radi posredovanja u sukobu.
Sporazum navodi da će postojeći format pregovora ostati na snazi i da se neće mijenjati s vremenom.
Grupom Minsk kopredsjedavaju Francuska, Rusija i Sjedinjene Države.
Sukob između Armenije i Azerbejdžana izbio je 1988. godine uslijed zahtjeva etničkih Armena za nezavisnošću Nagorno-Karabah regije u Azerbejdžanu i ujedinjenju sa Armenijom u momentu kada se rušio Sovjetski savez.
Sam rat oko teritorije trajao je od 1992. do 1994. godine.
Prekid vatre dogovoren je 1994. godine čime su okončana krvoprolića koja su odnijela živote 30.000 ljudi. Više od milion ljudi je raseljeno. Azerbejdžanci su napustili Armeniju, Nagorno-Karabah i pridružene teritorije, dok su Armenci napustili svoje domove u Azerbejdžanu.
Od tada počinju decenije manjih, ali smrtonosnih sukoba duž linije kontakta i zajedničke granice.
