Bivši episkop raško-prizrenski Artemije, kojeg je Sabor Srpske pravoslavne crkve raščinio zbog finansijskih malverzacija u eparhiji koju je vodio, od nedelje služi liturgiju u jednom stanu, u prizemlju stambene zgrade u centru Beograda.
Stambena zgrada u Njegoševoj ulici u Beogradu, malo nadomak strogog centra grada, na prvi pogled nije ni po čemu posebna. Međutim, kada se uđe u ulaz i priđe vratima prvog stana sa leve strane, upadljiv je natpis: “Kapela prepodobnog Justina Ćelijskog”. Ispod je okačen papir sa rasporedom liturgija.
Kapelu u stanu od stotinak kvadratnih metara, osnovala je grupa nekadašnjih monaha, okupljenih oko raščinjenog vladike Artemija i takozvane Eparhije raško-prizrenske u egzilu. U njoj, po uzoru na rane Hrišćane koji su se krili po katakombama, služe takozvane “katakombne liturgije”. Prva je održana u nedelju, i poprilično je šokirala komšije.
Odvajanje grupe monaha od Srpske pravoslavne crkve, počelo je kada su utvđene brojne finansijske malverzacije u eparhiji raško-prizrenskoj. Artemiju, koji je bio na njenom čelu, oduzeta je titula vladike. Takvu odluku Sinoda je odbacio, a u tome ga je podržalo nekoliko desetina monaha. Nakon što su napustili svoje manastire, liturgije u “katakombama” održavali su širom Srbije i Kosova.
Osuda SPC
Na njihovom veb-sajtu, piše da su Kapelu u Beogradu otvorili na molbu vernika.
Raspored liturgija na veb sajtu raščinjenog vladike Artemija
Publicista i dobar poznavalac dešavanja u Srpskoj pravoslavnoj crkvi Mirko Đorđević, smatra da je Artemijeva “katakombna crkva” još jedan pokazatelj dubokog raslojavanja, u kome prepoznaje i nameru osnivanju nove crkve.
“Izgleda da je, prema onome što ja znam, u pitanju to da sukobljeni vladika hoće da osnuje novu crkvu. To je raslojavanje u crkvi i posledica je žestokih sukoba u episkopatu i Saboru. Takvih crkava ima i u Rusiji, i u Ukrajini i drugde, a one po pravilu ostaju marginalne, jer vodeću ulogu igra ona crkva koja je priznata državnim zakonom, a to je SPC, na čelu sa patrijarhom Irinejem, koja je prva među tradicionalnim verskim zajednicama u Srbiji”, ocenio je Mirko Đorđević.
Većina sveštenstva u Srpskoj pravoslavnoj crkvi, Artemija doživljava kao nekog ko se udaljio iz njenih redova i ko ne poštuje njena osnovna pravila. Protođakon Ljubomir Ranković, inače glavni urednik Glasa crkve, kaže da žali zbog nejedinstva u srpskoj crkvi.
Zgrada u Beogradu u kojoj se održavaju "katakombne" liturgije
“Kao čovek i kao hrišćanin, a posebno kao sveštenik, mogu samo da izrazim svoju veliku tugu što se takvo nešto događa u životu naše Srpske pravoslavne crkve. Svako odvajanje i svaka disharmonija u životu crkve jeste jedna duboka rana koja boli i pogađa sve. Kao sveštenik, imam nadu da su to povremena iskušenja koja zatiču crkvu u njenom istorijskom hodu i da će Bog na kraju sve privesti opštoj harmoniji”, rekao nam je protođakon Ljubomir Ranković.
Srpska pravoslavna crkva osudila je postupanje nekadašnjih monaha, okupljenih oko Artemija, a njihovo delovanje nazvala je sektom. Najveću odgovornost vrh srpske crkve pripisuje samom Artemiju, a otvaranje ''katakombnog“ sabirališta u Beogradu ocenjuju kao ''nekanonsko i protivzakonito delovanje njegove sekte“.
Stambena zgrada u Njegoševoj ulici u Beogradu, malo nadomak strogog centra grada, na prvi pogled nije ni po čemu posebna. Međutim, kada se uđe u ulaz i priđe vratima prvog stana sa leve strane, upadljiv je natpis: “Kapela prepodobnog Justina Ćelijskog”. Ispod je okačen papir sa rasporedom liturgija.
Kapelu u stanu od stotinak kvadratnih metara, osnovala je grupa nekadašnjih monaha, okupljenih oko raščinjenog vladike Artemija i takozvane Eparhije raško-prizrenske u egzilu. U njoj, po uzoru na rane Hrišćane koji su se krili po katakombama, služe takozvane “katakombne liturgije”. Prva je održana u nedelju, i poprilično je šokirala komšije.
Odvajanje grupe monaha od Srpske pravoslavne crkve, počelo je kada su utvđene brojne finansijske malverzacije u eparhiji raško-prizrenskoj. Artemiju, koji je bio na njenom čelu, oduzeta je titula vladike. Takvu odluku Sinoda je odbacio, a u tome ga je podržalo nekoliko desetina monaha. Nakon što su napustili svoje manastire, liturgije u “katakombama” održavali su širom Srbije i Kosova.
Osuda SPC
Na njihovom veb-sajtu, piše da su Kapelu u Beogradu otvorili na molbu vernika.
Publicista i dobar poznavalac dešavanja u Srpskoj pravoslavnoj crkvi Mirko Đorđević, smatra da je Artemijeva “katakombna crkva” još jedan pokazatelj dubokog raslojavanja, u kome prepoznaje i nameru osnivanju nove crkve.
“Izgleda da je, prema onome što ja znam, u pitanju to da sukobljeni vladika hoće da osnuje novu crkvu. To je raslojavanje u crkvi i posledica je žestokih sukoba u episkopatu i Saboru. Takvih crkava ima i u Rusiji, i u Ukrajini i drugde, a one po pravilu ostaju marginalne, jer vodeću ulogu igra ona crkva koja je priznata državnim zakonom, a to je SPC, na čelu sa patrijarhom Irinejem, koja je prva među tradicionalnim verskim zajednicama u Srbiji”, ocenio je Mirko Đorđević.
Većina sveštenstva u Srpskoj pravoslavnoj crkvi, Artemija doživljava kao nekog ko se udaljio iz njenih redova i ko ne poštuje njena osnovna pravila. Protođakon Ljubomir Ranković, inače glavni urednik Glasa crkve, kaže da žali zbog nejedinstva u srpskoj crkvi.
“Kao čovek i kao hrišćanin, a posebno kao sveštenik, mogu samo da izrazim svoju veliku tugu što se takvo nešto događa u životu naše Srpske pravoslavne crkve. Svako odvajanje i svaka disharmonija u životu crkve jeste jedna duboka rana koja boli i pogađa sve. Kao sveštenik, imam nadu da su to povremena iskušenja koja zatiču crkvu u njenom istorijskom hodu i da će Bog na kraju sve privesti opštoj harmoniji”, rekao nam je protođakon Ljubomir Ranković.
Srpska pravoslavna crkva osudila je postupanje nekadašnjih monaha, okupljenih oko Artemija, a njihovo delovanje nazvala je sektom. Najveću odgovornost vrh srpske crkve pripisuje samom Artemiju, a otvaranje ''katakombnog“ sabirališta u Beogradu ocenjuju kao ''nekanonsko i protivzakonito delovanje njegove sekte“.
