Prvi put u sondažama javnog mnjenja ove godine broj pristalica crnogorske nezavisnosti veći je za gotovo 10% u odnosu na one koji se protive suverenosti. 41,4% prema 32,1%. Direktor Centra za demokratiju i ljudska prava Srđan Darmanović objasnio je šta bi mogli biti razlozi za, kako je i sam rekao, taj iznenađujući rezultat:
''Mislim da se ova pojava može objasniti time što se radi o pristalicama uglavnom opozicionih političkih stranaka, ako su stranački identifikovani i da su posljedice neslaganja, sukobi unutar opozicionih redova, raspad njihove neformalne koalicije, izborni neuspjeh na Žabljaku.Moguće je i da su nešto umjereniji stavovi evropskih zvaničnika prema pitanju državne nezavisnosti, vjerovatno uticali na ovakav rezultat, odnosno na to da jedan dio pristalica prosrpskih partija, koji se redovno izjašnjavaju protiv nezavnisnoti Crne Gore, ovoga puta izjavi da o tome nema stav ili da uopšte ne bi glasao''.
CEDEM-ovo istraživanje pokazuje i da na mišljenje ispitanika o državnom statusu Crne Gore, nema značajnijeg uticaja stav Evropske unije i Sjedinjenih Američkih Država:
''Odnosno ne mijenja se mišljenje o cilju koji treba postići, ali stav velikih utiče na mišljenje o taktici o dostizanju cilja. Provladine pristalice su nesumnjivo zadržale svoj visoki procenat onih koji se izražavaju za referendum i nezavnisnost, ali se onda oni dijele na one koji smatraju da treba obavezno raspisati referendum, bez obzira na protivljenje i na one koji smatraju da treba pokušati nekim diplomatskim naporima''.
Ideja eventualne mogućnosti stvaranja konfederacije Crne Gore, Srbije i Kosova potpuno je delegitimisana, jer je podržava manje od 1/5 građana u najvećem broju pristalica prosrpskih stranaka. Većina građana Crne Gore ima pozitivan stav prema novousvojenim državnim simbolima. 42,2% ispitanika smatra da je to pozitivna odluka, dok joj se protivi 27,2%. Kada je riječ o široj grupnoj pripadnosti u okviru geopolitičkih zajednica, veći stepen vazanosti registruje se prema Evropi, nego prema Crnoj Gori, odnosno državnoj zajednici. Rukovodilac CEDEM-ovog Odjeljenja za empirijska istraživanja Veselin Pavićević smatra da je to rezultat činjenice da među suprotstavljenim partijskim blokovima postoji saglasnost oko priključenja Evorpskoj uniji. Pavićević je naglasio sljedeće:
''Da pripadnici takozvanih manjinskih naroda u Crnoj Gori, u većoj mjeri nego Crnogorci u nacionalnom pogledu, a naročito Srbi iz Crne Gore, iskazuju vezanost za crnogorsku državu.Prema stepenu intenziteta stava vezanosti za crnogorsku državu, po pristalicama pojedinih partija koje svrstavamo u određene blokove, vidimo da kod pristalica prosrpskih partija ovaj osjećaj vezanosti za crnogorsku državu faktički ne postoji''.
U pogledu primarnog socijalnog identiteta sa stanovišta najšire grupne pripadnosti, izuzev Srba iz Crne Gore, većina pripadnika ostalih nacionalnih skupina sebe doživljava kao građane Crne Gore. Porodica, kao društvena grupa, dominira na skali grupnih identiteta, dok je vezanost za partiju najmanja po značaju.
''Druga po značaju grupna pripadnost jeste nacionalna pripadnost. Skrećem pažnju da partijske identifikacije i nacionalna identifikacija se u globalu ne razlikuju, ali međusobno primećujemo da veći stepen identiteta vezanosti za nacionalno određenje registrujemo kod pristalica, takozvanih prosrpskih stranaka''.
Porodica je primarni identitet za 94,3% ispitanika. Potom, nacija 58%, a na trećem mjestu je plemenska pripadnost za koju se izjasnilo 49% anketiranih. Visok procenat plemenske pripadnosti kao primarnog identiteta profesor Pavićević ovako obrazlaže:
''U kreiranju stavova važnu ulogu igra porodica, potom škola, vidimo i sami da nam škola danas služi kao poligon za političke ciljeve i, po mom sudu, veoma važan igrač na političkoj sceni u institucionalnom smislu koji utiče na ove i ovakve stavove jeste crkva.
''Mislim da se ova pojava može objasniti time što se radi o pristalicama uglavnom opozicionih političkih stranaka, ako su stranački identifikovani i da su posljedice neslaganja, sukobi unutar opozicionih redova, raspad njihove neformalne koalicije, izborni neuspjeh na Žabljaku.Moguće je i da su nešto umjereniji stavovi evropskih zvaničnika prema pitanju državne nezavisnosti, vjerovatno uticali na ovakav rezultat, odnosno na to da jedan dio pristalica prosrpskih partija, koji se redovno izjašnjavaju protiv nezavnisnoti Crne Gore, ovoga puta izjavi da o tome nema stav ili da uopšte ne bi glasao''.
CEDEM-ovo istraživanje pokazuje i da na mišljenje ispitanika o državnom statusu Crne Gore, nema značajnijeg uticaja stav Evropske unije i Sjedinjenih Američkih Država:
''Odnosno ne mijenja se mišljenje o cilju koji treba postići, ali stav velikih utiče na mišljenje o taktici o dostizanju cilja. Provladine pristalice su nesumnjivo zadržale svoj visoki procenat onih koji se izražavaju za referendum i nezavnisnost, ali se onda oni dijele na one koji smatraju da treba obavezno raspisati referendum, bez obzira na protivljenje i na one koji smatraju da treba pokušati nekim diplomatskim naporima''.
Ideja eventualne mogućnosti stvaranja konfederacije Crne Gore, Srbije i Kosova potpuno je delegitimisana, jer je podržava manje od 1/5 građana u najvećem broju pristalica prosrpskih stranaka. Većina građana Crne Gore ima pozitivan stav prema novousvojenim državnim simbolima. 42,2% ispitanika smatra da je to pozitivna odluka, dok joj se protivi 27,2%. Kada je riječ o široj grupnoj pripadnosti u okviru geopolitičkih zajednica, veći stepen vazanosti registruje se prema Evropi, nego prema Crnoj Gori, odnosno državnoj zajednici. Rukovodilac CEDEM-ovog Odjeljenja za empirijska istraživanja Veselin Pavićević smatra da je to rezultat činjenice da među suprotstavljenim partijskim blokovima postoji saglasnost oko priključenja Evorpskoj uniji. Pavićević je naglasio sljedeće:
''Da pripadnici takozvanih manjinskih naroda u Crnoj Gori, u većoj mjeri nego Crnogorci u nacionalnom pogledu, a naročito Srbi iz Crne Gore, iskazuju vezanost za crnogorsku državu.Prema stepenu intenziteta stava vezanosti za crnogorsku državu, po pristalicama pojedinih partija koje svrstavamo u određene blokove, vidimo da kod pristalica prosrpskih partija ovaj osjećaj vezanosti za crnogorsku državu faktički ne postoji''.
U pogledu primarnog socijalnog identiteta sa stanovišta najšire grupne pripadnosti, izuzev Srba iz Crne Gore, većina pripadnika ostalih nacionalnih skupina sebe doživljava kao građane Crne Gore. Porodica, kao društvena grupa, dominira na skali grupnih identiteta, dok je vezanost za partiju najmanja po značaju.
''Druga po značaju grupna pripadnost jeste nacionalna pripadnost. Skrećem pažnju da partijske identifikacije i nacionalna identifikacija se u globalu ne razlikuju, ali međusobno primećujemo da veći stepen identiteta vezanosti za nacionalno određenje registrujemo kod pristalica, takozvanih prosrpskih stranaka''.
Porodica je primarni identitet za 94,3% ispitanika. Potom, nacija 58%, a na trećem mjestu je plemenska pripadnost za koju se izjasnilo 49% anketiranih. Visok procenat plemenske pripadnosti kao primarnog identiteta profesor Pavićević ovako obrazlaže:
''U kreiranju stavova važnu ulogu igra porodica, potom škola, vidimo i sami da nam škola danas služi kao poligon za političke ciljeve i, po mom sudu, veoma važan igrač na političkoj sceni u institucionalnom smislu koji utiče na ove i ovakve stavove jeste crkva.
