PAVIĆEVIĆ: Smiješno je kada prvi čovjek izvršne vlasti u Crnoj Gori, za koga i vrapci znaju da je obična marioneta moćnika iz svoje partije, zaprijeti i poviče kako je spreman za borbu protiv korupcije. Činjenice govore drugačije. Crna Gora je u svim dokumentima međunarodne zajednice, pa i u zadnjem izvještaju Evropske komisije, prepoznata kao država sa vrlo visokim stepenom korupcije i nesmjelošću rukovodstva da se sa njom suoči. Šta je vlada gospodina Šturanovića učinila za ovih godinu dana, koliko upravlja Crnom Gorom, da spriječi korupciju? Da li se u tih godinu dana dogodio ijedan iole ozbiljan događaj hapšenja korumpiranih državnih funkcionera, ili je pak otkrivena neka afera? Odgovor je negativan. Sve one afere, koje su se spominjale u vrijeme formiranja njegove vlade, kao afera oko Ministarstva zdravlja ili Monte Negro Airlines-a, su gurnute pod tepih. Umjesto njih, svjedoci smo brojnih drugih afera, koje se, do sada, jedino mogu naći u stupcima dnevne štampe. O tim aferama jedino ništa ne znaju oni koji bi trebali to da prate i sankcionišu, a to su naravno nadležni državni organi. Zato bi gospodinu Šturanoviću bilo bolje da, prije nego što javnosti saopšti otrcane fraze i parole, nešto konkretno i preduzme, pod uslovom da to i smije.
RSE: Bili ste predsjednik Građanske partije, koja je na prethodnim izborima izgubila parlamentarni status. Ta partija se u posljednje vrijeme pominje kao dio nekog novog demokratskog bloka, koji bi se formirao u susret izborima za predsjednika Crne Gore. Kako gledate na tu mogućnost?
PAVIĆEVIĆ: Crna Gora je jedna od rijetkih, ako ne i jedina evropska država, u kojoj još uvijek nije došlo do promjene vlasti. Jedino dobro je to što su nam države, kao što je Srbija sa Miloševićem, pokazale koji je jedini pravi put za smjenu vlasti. Odgovor jeste u formiranju što šireg demokratskog opozicionog blok i to je prvi korak koji treba preduzeti. Praksa nam, na žalost, pokazuje da u Crnoj Gori taj prvi korak nije lako uraditi. Izuzev jednog izbornog saveza iz daleke 1996. godine, koji, na žalost, nije uspio izdržati probu vremena, za posljednjih 18 godina višepartijskog sistema nismo imali ni jedan ozbiljan pokušaj smjenjivanja vlasti. Zato nije ni čudo što DPS izgleda tako bezbrižno. Oni na crnogorskoj političkoj sceni danas nemaju adekvatnog protivnika.
Po meni, krajnje je vrijeme, a i blizinu smo predsjedničkih izbora, da se pokuša formirati demokratski opozicioni blok koji bi jasno definisao svoje programske ciljeve i pokušao ukloniti ovu, za crnogorske građane, po mnogo čemu štetnu vlast. Da bi se to desilo, najjače opozicione partije treba da prionu na posao i krenu sa formiranjem takvog bloka. Nisu dovoljna povremena saopštenja neophodnosti njegovog formiranja. Potrebno je uraditi nešto konkretno na samoj implementaciji te ideje, a potpuno je jasno kome sljeduje da započne taj posao. U Građanskoj partiji postoji, ubjeđen sam, maksimalna spremnost da se pomogne u formiranju zajedničkog fronta, isto kao što sam ubjeđen da među pojedinim političarima iz drugih partija, ne samo da ne postoji takva spremnost, već će njihova aktivnost biti usmjerena u potpuno suprotnom smjeru. Jedan od dokaza je i samo funkcionisanje opozicije u prethodnom periodu. Da bih dočarao koje su to najveće opasnosti po eventualni budući opozicioni blok, parafrazirat ću odgovor jednog funkcionera iz samog vrha crnogorske vlasti, koji je, na konstataciju jednog diplomate, kako mu se čini da je vrijeme da DPS konačno siđe sa vlasti, odgovorio, vjerovali ili ne - Nemojte da se plašite za nas, mi imamo dovoljno svojih ljudi u opozicionim redovima -. Ideja formiranja zajedničkog bloka je dobra, samo što je put njegovog stvaranja u Crnoj Gori jako komplikovan, upravo zbog svega ovoga.
RSE: Šta očekujete od predsjedničkih izbora? Mislite li da je nakon 17 godina jednopartijske vladavine na pomolu kohabitacija vlasti u Crnoj Gori, kao što je u zemljama u okruženju, ili su šanse za kontinuitet vladavine DPS-a i SDP-a, njihovog kandidata, ipak veće?
PAVIĆEVIĆ: Možda to zvuči na prvi pogled paradoksalno, ali se odgovor nalazi u opozicionim redovima. Naime, ako bi opozicija uspjela da se ujedini i izađe sa jednim ili dva kandidata, onda bi šanse tog kandidata bile prilično velike da porazi kandidata koalicije SDP-a i DPS-a. Imamo takav primjer i takav slučaj u Sloveniji, kada su sve opozicione partije podržale jednog nezavisnog kandidata, koji je prilično lako pobijedio kandidata vladajućih partija. Ako bi se to desilo, onda vjerujem da taj kandidat opozicije ima velike šanse. Ako bi se desilo da svaka partija izađe sa svojim kandidatom, da imamo tri, četiri ili više kandidata, onda je sasvim jasno da neko iz opozicije i dalje nastavlja da radi za ovu vlast i da će kandidat vlasti proći.
RSE: Kada pogledate sa distance od više od godinu dana, nakon što ste prestali da se aktivno bavite politikom i prekinuli poslanički staž, šta čovjek, u našem društvenom miljeu, dobija, a šta gubi, baveći se politikom?
PAVIĆEVIĆ: U našem društvenom miljeu, kada čovjek prestane da se bavi politikom, onda gubi sve one veze koje je imao i koje su bitne u Crnoj Gori. Kada ste u politici, svi za vas žele nešto da urade i ljudi vas gledaju drugačije. Kada izađete iz politike, dobijate na ličnom planu, dobijate mir koji nemate kada ste u politici jer vas svako cima. Svako nešto traži od vas, ili vas nešto pita. Kada ste van javnosti, kada niste u politici, onda možete da se bavite onim čim se bavite i, naravno, da razmišljate o nekim novim, ljepšim temama nego što je politika.
RSE: Bili ste predsjednik Građanske partije, koja je na prethodnim izborima izgubila parlamentarni status. Ta partija se u posljednje vrijeme pominje kao dio nekog novog demokratskog bloka, koji bi se formirao u susret izborima za predsjednika Crne Gore. Kako gledate na tu mogućnost?
PAVIĆEVIĆ: Crna Gora je jedna od rijetkih, ako ne i jedina evropska država, u kojoj još uvijek nije došlo do promjene vlasti. Jedino dobro je to što su nam države, kao što je Srbija sa Miloševićem, pokazale koji je jedini pravi put za smjenu vlasti. Odgovor jeste u formiranju što šireg demokratskog opozicionog blok i to je prvi korak koji treba preduzeti. Praksa nam, na žalost, pokazuje da u Crnoj Gori taj prvi korak nije lako uraditi. Izuzev jednog izbornog saveza iz daleke 1996. godine, koji, na žalost, nije uspio izdržati probu vremena, za posljednjih 18 godina višepartijskog sistema nismo imali ni jedan ozbiljan pokušaj smjenjivanja vlasti. Zato nije ni čudo što DPS izgleda tako bezbrižno. Oni na crnogorskoj političkoj sceni danas nemaju adekvatnog protivnika.
Po meni, krajnje je vrijeme, a i blizinu smo predsjedničkih izbora, da se pokuša formirati demokratski opozicioni blok koji bi jasno definisao svoje programske ciljeve i pokušao ukloniti ovu, za crnogorske građane, po mnogo čemu štetnu vlast. Da bi se to desilo, najjače opozicione partije treba da prionu na posao i krenu sa formiranjem takvog bloka. Nisu dovoljna povremena saopštenja neophodnosti njegovog formiranja. Potrebno je uraditi nešto konkretno na samoj implementaciji te ideje, a potpuno je jasno kome sljeduje da započne taj posao. U Građanskoj partiji postoji, ubjeđen sam, maksimalna spremnost da se pomogne u formiranju zajedničkog fronta, isto kao što sam ubjeđen da među pojedinim političarima iz drugih partija, ne samo da ne postoji takva spremnost, već će njihova aktivnost biti usmjerena u potpuno suprotnom smjeru. Jedan od dokaza je i samo funkcionisanje opozicije u prethodnom periodu. Da bih dočarao koje su to najveće opasnosti po eventualni budući opozicioni blok, parafrazirat ću odgovor jednog funkcionera iz samog vrha crnogorske vlasti, koji je, na konstataciju jednog diplomate, kako mu se čini da je vrijeme da DPS konačno siđe sa vlasti, odgovorio, vjerovali ili ne - Nemojte da se plašite za nas, mi imamo dovoljno svojih ljudi u opozicionim redovima -. Ideja formiranja zajedničkog bloka je dobra, samo što je put njegovog stvaranja u Crnoj Gori jako komplikovan, upravo zbog svega ovoga.
RSE: Šta očekujete od predsjedničkih izbora? Mislite li da je nakon 17 godina jednopartijske vladavine na pomolu kohabitacija vlasti u Crnoj Gori, kao što je u zemljama u okruženju, ili su šanse za kontinuitet vladavine DPS-a i SDP-a, njihovog kandidata, ipak veće?
PAVIĆEVIĆ: Možda to zvuči na prvi pogled paradoksalno, ali se odgovor nalazi u opozicionim redovima. Naime, ako bi opozicija uspjela da se ujedini i izađe sa jednim ili dva kandidata, onda bi šanse tog kandidata bile prilično velike da porazi kandidata koalicije SDP-a i DPS-a. Imamo takav primjer i takav slučaj u Sloveniji, kada su sve opozicione partije podržale jednog nezavisnog kandidata, koji je prilično lako pobijedio kandidata vladajućih partija. Ako bi se to desilo, onda vjerujem da taj kandidat opozicije ima velike šanse. Ako bi se desilo da svaka partija izađe sa svojim kandidatom, da imamo tri, četiri ili više kandidata, onda je sasvim jasno da neko iz opozicije i dalje nastavlja da radi za ovu vlast i da će kandidat vlasti proći.
RSE: Kada pogledate sa distance od više od godinu dana, nakon što ste prestali da se aktivno bavite politikom i prekinuli poslanički staž, šta čovjek, u našem društvenom miljeu, dobija, a šta gubi, baveći se politikom?
PAVIĆEVIĆ: U našem društvenom miljeu, kada čovjek prestane da se bavi politikom, onda gubi sve one veze koje je imao i koje su bitne u Crnoj Gori. Kada ste u politici, svi za vas žele nešto da urade i ljudi vas gledaju drugačije. Kada izađete iz politike, dobijate na ličnom planu, dobijate mir koji nemate kada ste u politici jer vas svako cima. Svako nešto traži od vas, ili vas nešto pita. Kada ste van javnosti, kada niste u politici, onda možete da se bavite onim čim se bavite i, naravno, da razmišljate o nekim novim, ljepšim temama nego što je politika.
