Kriza koja drma EU uzrokovana ekonomskim problemima u Grčkoj, Španiji, Italiji i Portugaliji, te problemi u pronalaženju političkih i ekonomskih rješenja evropskih lidera za oporavak i rast, šalju sve negativniju sliku van evropskog bloka.
Nameće se pitanje koliko to utiče na raspoloženje u onim država čiji građani i političke elite teže da postanu dio evropske porodice, a koje su i same opterećene i ekonomskom problemima, ali i krizom u skoro svim oblastima društva. Pri tom su prinuđeni da na putu približavanja EU čine bolne a neophodne reforme i ispunjavaju nimalo lake zadatke iz evropske agende.
Proevropsko raspoloženje u Srbiji posljednjih godina je u padu, a predviđa se da će nakon nedavnih presuda suda u Hagu i sve težih zadataka po pitanju Kosova, podrška građana za ulazak u Evropsku uniju opasti na samo 40 odsto. Može li se to promijeniti i kako, analizirao je Zoran Glavonjić u tekstu Evroskepticizam sve više raste.
U BiH nije problem raspoloženje građana prema EU, već rad političara na priključenju. Iako je jednako, kao i kada je o Srbiji riječ, EU jednako fokusirana na dešavanja u BiH, to je zemlja koja se u regionu po mnogim ocjenama kreće najsporije ka EU, bolje rečeno - ne ispunjava postavljenje zadatke iz Brisela.
Krivci su stari i dobro poznati – bosansko-hercegovački političari koji se u posljednje vrijeme isključivo bave sobom i vlastitim pozicijama. Pompezno su bezbroj puta najavljivali kako su postigli dogovor o nekom, za evropski put važnom pitanju, i svaki je to put bio „pucanj u prazno”, piše Dženana Halimović u tekstu Mapa puta na papiru, EU na dugom štapu.
„Crna Gora - uspješna je evropska priča” fraza je koju vole izgovarati evropski političari, a još radije crnogorska vladajuća elita. Stoga joj je ljetos i odobren status kandidata, odnosno ulazak u posljednju, ali obično dugu fazu pred sticanje punopravnog članstva. Međutim, do krajnjeg cilja ipak ostaje još čitav niz godina reformisanja cjelokupnog društva i sistema.
No i pored primarnih teškoća sa provođenjem bolnih društveno-ekonomskih reformi, Crna Gora se sada suočava i sa blagim padom podrške građana ovom procesu, koji je prije nekoliko godina prelazio 80 odsto. Zanimljivo je i kako će se povratak Mila Đukanovića na čelo izvršne vlasti reflektovati na brzinu pristupanja EU, napominje Esad Krcić u tekstu Početna euroforija splasnula.
Hrvatska je priča nada i svetionik za ostale države Balkana koje teže EU. Naime, Hrvatska trči „zadnje metre“, do ulaska u Evropsku uniju. Ostalo je još samo sedam mjeseci, a dosta je posla za obaviti.
Ipak, hrvatski političari i građani vjeruju da je 1. jul 2013. apsolutno neupitan datum, Ankica Barbir Mladinović u tekstu Što bliže EU, to jača potpora građana.
Pet država EU još nisu priznale nezavisnost Kosova, no Priština je u oktobru od Brisela dobila Studiju izvodljivosti, što je prvi korak ka Sporazumu o asocijaciji i pridruživanju.
Podrška građana nije upitna, ali sve dok je prisutno veliko siromaštvo, korupcija, i nezaposlenost uspješan put ka evro-integracijama za građane ne djeluje obećavajući.
Iako se spoljna politika Kosova umnogome oslanja na podršku SAD, fokus se sada sve više okreće Brislelu, budući da je krajnji cilj Kosova ulazak u evropsku porodicu.
ocjena je iz teksta Amre Zejneli Fokus se okreće sa Vašingtona prema Briselu.
Nameće se pitanje koliko to utiče na raspoloženje u onim država čiji građani i političke elite teže da postanu dio evropske porodice, a koje su i same opterećene i ekonomskom problemima, ali i krizom u skoro svim oblastima društva. Pri tom su prinuđeni da na putu približavanja EU čine bolne a neophodne reforme i ispunjavaju nimalo lake zadatke iz evropske agende.
Proevropsko raspoloženje u Srbiji posljednjih godina je u padu, a predviđa se da će nakon nedavnih presuda suda u Hagu i sve težih zadataka po pitanju Kosova, podrška građana za ulazak u Evropsku uniju opasti na samo 40 odsto. Može li se to promijeniti i kako, analizirao je Zoran Glavonjić u tekstu Evroskepticizam sve više raste.
U BiH nije problem raspoloženje građana prema EU, već rad političara na priključenju. Iako je jednako, kao i kada je o Srbiji riječ, EU jednako fokusirana na dešavanja u BiH, to je zemlja koja se u regionu po mnogim ocjenama kreće najsporije ka EU, bolje rečeno - ne ispunjava postavljenje zadatke iz Brisela.
Krivci su stari i dobro poznati – bosansko-hercegovački političari koji se u posljednje vrijeme isključivo bave sobom i vlastitim pozicijama. Pompezno su bezbroj puta najavljivali kako su postigli dogovor o nekom, za evropski put važnom pitanju, i svaki je to put bio „pucanj u prazno”, piše Dženana Halimović u tekstu Mapa puta na papiru, EU na dugom štapu.
„Crna Gora - uspješna je evropska priča” fraza je koju vole izgovarati evropski političari, a još radije crnogorska vladajuća elita. Stoga joj je ljetos i odobren status kandidata, odnosno ulazak u posljednju, ali obično dugu fazu pred sticanje punopravnog članstva. Međutim, do krajnjeg cilja ipak ostaje još čitav niz godina reformisanja cjelokupnog društva i sistema.
No i pored primarnih teškoća sa provođenjem bolnih društveno-ekonomskih reformi, Crna Gora se sada suočava i sa blagim padom podrške građana ovom procesu, koji je prije nekoliko godina prelazio 80 odsto. Zanimljivo je i kako će se povratak Mila Đukanovića na čelo izvršne vlasti reflektovati na brzinu pristupanja EU, napominje Esad Krcić u tekstu Početna euroforija splasnula.
Hrvatska je priča nada i svetionik za ostale države Balkana koje teže EU. Naime, Hrvatska trči „zadnje metre“, do ulaska u Evropsku uniju. Ostalo je još samo sedam mjeseci, a dosta je posla za obaviti.
Ipak, hrvatski političari i građani vjeruju da je 1. jul 2013. apsolutno neupitan datum, Ankica Barbir Mladinović u tekstu Što bliže EU, to jača potpora građana.
Pet država EU još nisu priznale nezavisnost Kosova, no Priština je u oktobru od Brisela dobila Studiju izvodljivosti, što je prvi korak ka Sporazumu o asocijaciji i pridruživanju.
Podrška građana nije upitna, ali sve dok je prisutno veliko siromaštvo, korupcija, i nezaposlenost uspješan put ka evro-integracijama za građane ne djeluje obećavajući.
Iako se spoljna politika Kosova umnogome oslanja na podršku SAD, fokus se sada sve više okreće Brislelu, budući da je krajnji cilj Kosova ulazak u evropsku porodicu.
ocjena je iz teksta Amre Zejneli Fokus se okreće sa Vašingtona prema Briselu.