Udruženje ratnih zarobljenika opštine Derventa pozdravilo je podizanje optužnice protiv bivšeg pripadnika Hrvatskog vijeća obrane (HVO) Almaza Nezirovića kojeg Tužilaštvo BiH tereti za ratne zločine protiv civilnog stanovništva. Nezirović je početkom jula ove godine pravosuđu BiH izručen iz Sjedinjenih Američkih Država (SAD) i do 30. septembra se nalazio u pritvoru, koji je ukinut odlukom Suda BiH uz određivanje mjera zabrane.
Bivši pripadnik Vojne policije 103. derventske brigade HVO-a Almaz Nezirović, prema navodima Tužilaštva BiH, od kraja aprila do kraja jula 1992. godine, učestvovao je u mučenju civila srpske nacionalnosti koji su bili nezakonito zatvoreni u logorima Rabić i Silos Polje na području derventske opštine, te u skladištu nekadašnje robne kuće Beograd u naselju Tulek u opštini Bosanski Brod. U optužnici se navodi da je Nezirović zlostavljao i premlaćivao zatvorenike.
U hangarima bivše Jugoslovenske narodne armije (JNA) na Rabiću kod Dervente oko dva mjeseca proveo je i Čedo Prodić, koji kaže da ga je nekadašnji stražar Almaz Nezirović tukao u više navrata.
„Udarao nas je palicom, kundakom, nogama, maltene kad god je u smjeni. On je tad uživao u tome“, kaže Prodić.
U Rabiću je bio zatvoren i predsjednik predsjednik Udruženja ratnih zarobljenika opštine Derventa, Drago Knežević.
„Moram biti iskren, nisam imao nekih posebnih problema sa Almazom, ali sam bio prisutan u koloni kad je Almaz donio sto na sredinu hangara i kad su morali svi zarobljenici sa Čardaka, a i ja sam bio u toj koloni, da tri prsta stave na sto i onda je on palicom udarao po ta tri prsta“, kaže Knežević.
Ovo zlostavljanje zatvorenika u Rabiću spominje se i u optužnici Tužilaštva BiH protiv Almaza Nezirovića. Navodi se i da je u jednom slučaju Nezirović zlostavljao zatvorenog ljekara koji je pomagao pretučenim zarobljenicima.
„Optuženi se tereti da je zlostavljanja vršio nekada sam, a nekada sa drugim pripadnicima HVO-a. Žrtve zlostavljanja bili su zatočenici srpske nacionalnosti iz okoline Dervente, nekoliko desetina civila različite životne dobi, koji su nezakonito zatvarani u navedenim logorima i kojima su od nanesenih povreda ostale trajne posljedice po fizičko i psihičko zdravlje“, kaže glasnogovornik Tužilaštva BiH Boris Grubešić.
Predratni radnik fabrike cijevi „Unis“ iz Dervente Almaz Nezirović izručen je pravosuđu BiH poslije 11 godina čekanja, početkom jula ove godine. Do 30. septembra se nalazio u pritvoru, koji mu je ukinut odlukom Suda BiH uz određivanje mjera zabrane, među kojima su posjećivanje određenih mjesta i kontaktiranje sa određenim osobama.
Zahtjev za ekstradiciju Nezirovića, inače, Ministarstvo pravde BiH uputilo je nadležnima u SAD-u još 2004. godine nakon što je lociran. Sedam godina kasnije, u maju 2011. godine, mjesec dana prije njegovog hapšenja u SAD-u, predstavnici američkih vlasti boravili su u Okružnom tužilaštvu Doboj gdje su se upoznali sa predmetom protiv Nezirovića, koji je tada imao i američko državljanstvo. Okružno tužilaštvo u Doboju vodilo je istragu protiv Nezirovića od 2003. godine, dok je danas taj predmet ponovo u nadležnosti Tužilaštva BiH koje ga je ranije, početkom oktobra 2006. godine, vratilo dobojskom Tužilaštvu na dalje postupanje. Udruženje ratnih zarobljenika opštine Derventa pozdravilo je konačno podizanje optužnice protiv bivšeg pripadnika HVO -a Almaza Nezirovića.
„Svako onaj ko je kriv, ko je počinio zločin, bez obzira na vjeru, na naciju, bio muslima, bio Hrvat, bio Srbin, ako postoji sumnja da je počinio ratni zločin protiv njega treba da se podigne optužnica, pa tako isto govorim i za Almaza. Činjenice su da je Almaz bio portir – čuvar u logoru Rabić i postoje sumnje da je počinio jednu količinu zločina. Ako je kriv, neka odgovara, ako ne bude bio kriv, sud će ga osloboditi, a ako bude bio kriv, bit će osuđen. Na taj način će se zadovoljiti pravda ako bude kriv. Ako se raskrinka da nije kriv, bit će oslobođen i to je to“, kaže Drago Knežević.
Ovako razmišlja i Čedo Prodić s početka ove priče, koji je u nekoliko navrata davao iskaze nadležnima o zatočeništvu u logoru Rabić i ponašanju Almaza Nezirovića. „Da se suočimo oči u oči, da kažemo da li je to bilo fino i korektno šta je bilo u glavi njegovoj“, veli Prodić.