Vukadinović smatra da ukupan prosrpski korpus u Crnoj Gori stagnira, te da pokušaji vođstva Socijalističke narodne partije koja poslije puno godina posrtanja pokušava da stranku vrati na građanski kolosjek tu partiju guraju ka marginalizaciji:
“U SNP-u ne uviđaju da je sada pitanje najveće krize njenog daljeg opstajanja, jer znamo da je došlo do podjele po pitanju državne zajednice. To je ključ. To je ključni programski segment koji je odbio glasače od Socijalističke narodne partije.
Došlo je prvo tu do te podjele i ozbiljnih lomova u toj stranci po pitanju Udruženja, odnosno Pokreta za državnu zajednicu Srbija i Crna Gora. Zatim, sljedeće raslojavanje u toj partiji do koga je došlo tiče se upravo odnosa tradicionalizma, odnosno ekstremizma i modernizma. Tu je došlo do jednog raslojavanja koje se sada odražava na ovim izborima i treće raslojavanje koje ide i ako to Socijalistička partija ne zaustavi ide ka potpunom rascjepu između tog tvrdog krila i tog takozvanog mekog demokratskog krila, gdje će ovo meko demokratsko krilo biti potpuno marginalizovano unutar te stranke i sigurno da ta stranka i to krilo neće moći očekivati nekakvu prohodnost u crnogorski parlament ako budu izbori.
Moći će u smislu cenzusa, a ne dalje. Znamo sada kolika je snaga, prije svega SNP-a, kao najjače opozicione partije. Gro tih glasača prosrpskih partija sada ide ka onim nacionalističkim partijama koje su dominantno nacionalističke i to je, prije svega, pregrupisavanje glasača SNP-a, jer je u SNP-u bilo jedno ekstremno nacionalističko krilo i ono sada ide prema SNS-u i prema tim partijama, Radikalnoj stranci, ali o njoj manje u Crnoj Gori, znači, prije svega, prema Srpskoj narodnoj stranci. Vođstvo SNP-a uviđa da se mora prestrojiti u tim svojim programskim opredjeljenjima na jednom sasvim drugačijem fonu, fonu koji ne trpi ni nacionalizam, a ni tradiciju u tom jednom politikantskom smislu koja predstavlja spoj ekstremizma i primitivizma i onda, naravno, njeni glasači, taj dio glasača idu prema ovim ekstremnim strankama i treba da shvatimo da je svijest tog tijela takva da se ono teško može osloboditi mitova, zabluda, da se može osloboditi nekakvih srednjovjekovnih kompleksa koji su stvar određenih istorijskih negativnosti, procesa, u kojima je taj korpus živio”.
“U SNP-u ne uviđaju da je sada pitanje najveće krize njenog daljeg opstajanja, jer znamo da je došlo do podjele po pitanju državne zajednice. To je ključ. To je ključni programski segment koji je odbio glasače od Socijalističke narodne partije.
Došlo je prvo tu do te podjele i ozbiljnih lomova u toj stranci po pitanju Udruženja, odnosno Pokreta za državnu zajednicu Srbija i Crna Gora. Zatim, sljedeće raslojavanje u toj partiji do koga je došlo tiče se upravo odnosa tradicionalizma, odnosno ekstremizma i modernizma. Tu je došlo do jednog raslojavanja koje se sada odražava na ovim izborima i treće raslojavanje koje ide i ako to Socijalistička partija ne zaustavi ide ka potpunom rascjepu između tog tvrdog krila i tog takozvanog mekog demokratskog krila, gdje će ovo meko demokratsko krilo biti potpuno marginalizovano unutar te stranke i sigurno da ta stranka i to krilo neće moći očekivati nekakvu prohodnost u crnogorski parlament ako budu izbori.
Moći će u smislu cenzusa, a ne dalje. Znamo sada kolika je snaga, prije svega SNP-a, kao najjače opozicione partije. Gro tih glasača prosrpskih partija sada ide ka onim nacionalističkim partijama koje su dominantno nacionalističke i to je, prije svega, pregrupisavanje glasača SNP-a, jer je u SNP-u bilo jedno ekstremno nacionalističko krilo i ono sada ide prema SNS-u i prema tim partijama, Radikalnoj stranci, ali o njoj manje u Crnoj Gori, znači, prije svega, prema Srpskoj narodnoj stranci. Vođstvo SNP-a uviđa da se mora prestrojiti u tim svojim programskim opredjeljenjima na jednom sasvim drugačijem fonu, fonu koji ne trpi ni nacionalizam, a ni tradiciju u tom jednom politikantskom smislu koja predstavlja spoj ekstremizma i primitivizma i onda, naravno, njeni glasači, taj dio glasača idu prema ovim ekstremnim strankama i treba da shvatimo da je svijest tog tijela takva da se ono teško može osloboditi mitova, zabluda, da se može osloboditi nekakvih srednjovjekovnih kompleksa koji su stvar određenih istorijskih negativnosti, procesa, u kojima je taj korpus živio”.
