“Tone opasnog kancerogenog materijala su ugrađene u veliki broj stanova u Pljevljima”, rekao je za naš radio Milorad Mitrović, predsjednik nevladine organizacije “Breznica”, koji je dodao da je, pored izgradnje mnoštva stambenih objekata, isti materijal korišćen i za izgradnju vodovodne i kanalizacione mreže, telefonske i elektro instalacije, parkinga... Mitrović navodi da je u rijeku Ćehotinu bačeno najmanje pola miliona tona istog materijala s jalovišta napuštenog Rudnika olova i cinka “Šuplja stijena” u Gracu kod Pljevalja:
“Vlasti pokazuju indolentan odnos, a kad saopštavaju rezultate zagađenja životne sredine uvijek je to na nekoj granici maksimalno dozvoljenih koncentracija”.
“Situacija u pljevaljskoj kotlini je katastrofalna”, ocjenjuje Aleksandar Ražnatović, koordinator tima za ekologiju Grupe za promjene, koji navodeći podatke o opštem zagađenju pljevaljske kotline, sušenju šume i smanjenju ribljeg fonda ukazuje na nužnost praćenja količine urana i torijuma u uzorcima šljake, pepela i vode, jer samo deponija Termoelektrane Pljevlja zauzima 15 hektara i ima 3 i po miliona tona deponovanog materijala. Ražnatović smatra da su glavni uzročnici ovakvog stanja, pored Termoelektrane, Rudnik uglja i napušteni Rudnik olova i cinka:
“Pljevlja kao grad leže u kotlini. Imaju takav geografski položaj da klimatske pojave, kao što su formiranje jezera hladnog vazduha spriječavaju zagađujuće čestice da idu dalje u atmosferu. To su: arsen, bakar, cink, kadmijum, olovo, gvožđe”.
Ekološka situacija u Pljevljima je do sada tretirana kroz studiju “Integralna zaštita životne sredine na teritoriji opštine Pljevlja” i kroz "Izvještaj o preliminarnim istraživanjima termoelektrane Pljevlja na radioaktivnu kontaminaciju radne i životne sredine" koji je zapravo uključen u pomenutu studiju, a koja je kao projekat realizovana na prijedlog Vlade i okončana '98.godine.
Predstavnici pojedinih partija i nevladinih organizacija su, upozoravajući javnost na tešku ekološku situaciju u pljevaljskom kraju, optužili Vladu da krije istinite podatke.
Milorad Mitrović, predsjednik pljevaljskog ekološkog društva “Breznica”, kaže da je njegova nevladina organizacija angažovala laboratoriju Slovenačkog nacionalnog instituta “Boris Kidrič” da obavi analize na teške metale sa jalovišta napuštenog Rudnika olova i cinka u blizini Pljevalja, čiji su nalazi, po Mitrovićevim riječima, utvrdili zabrinjavajuće parametre koncentracije teških metala, od kojih neki uveliko prevazilaze maksimalno dozvoljene granice što je, po njemu, uzrok mnogih teških bolesti građana ovog kraja i povećane smrtnosti od kancera:
“Ono što bi trebalo da rade državne institucije one ne rade, već umjesto njih to rade nevladine organizacije”.
“Vlast prikriva istinite podatke, a objavljuje blaže varijante”, kaže Aleksandar Ražnatović, ekolog Grupe za promjene, koji razlog vidi u namjeri da se izbjegne opasnost po pojedine industrijske gigante:
“Znamo da su svi direktori uprava, tih velikih giganata, kao što su: Termoelektrana i Rudnik uglja... njima je Vlada dostavljala te mjere da urade, ali oni se nijesu obazirali, jer su ti projekti koje je zbog zastite zivotne sredine neophodno uraditi - veoma skupi."
Nakon optužbi da je sakrila nalaze studije, Vlada je izdala pisano saopštenje u kom se, između ostalog, kaže da je, još '99. godine, odmah po usvajanju studije, u kojoj izmedju ostalog stoji da Termoelektrana ne kontaminira zivotnu sredinu vise od drugih termoelektrana u zemlji ili od prosjeka u razvijenim zemljama svijeta, Ministarstvo zaštite životne sredine organizovalo prezentaciju u Pljevljima, kojoj su, pored novinara, prisustvovali i predstavnici lokalne samouprave, privrednih subjekata, nevladinih organizacija.
U Rudniku uglja i Termoelektrani su saglasni da nema proizvodnje energije bez izvjesnog uticaja na zivotnu sredinu.
Slavko Vukašinović, direktor Termoelektrane Pljevlja je konstatujući da je ekološka situacija u Pljevljima složena rekao da stanje ipak nije alarmantno. Vukašinović tvrdi da niko nikad nije krio rezultate mjerenja, te da svako ko je zainteresovan može doći u Termoelektranu gdje će mu tražene informacije biti date na uvid.
Vukašinović, kaže da će kompletan program ekološke sanacije, koji se tiče Termoelektrane, prema preliminarnim proračunima koštati tridesetak miliona eura, a da se njegova realizacija očekuje otprilike do 2008. godine kada će se stanje dovesti u nivo standarda Evropske unije:
“Potrebno je u narednom periodu eksploatacije uraditi prvenstveno rekonstrukciju elektrofilterskog postrojenja, rekonstrukciju ili zamjenu sistema za odvoz šljake i pepela i, najvjerovatnije, ugradnja postrojenja za osumporavanje”.
Đorđe Džuverović, direktor pljevaljskog Rudnika uglja, insistira na neophodnosti stalnog monitoringa kao prvog preduslova riješavanja ekološkog problema Pljevalja:
“Što se tiče "Integralne zaštite čovjekove okoline", u dijelu mjera koje je Rudnik uglja bio zadužen da realizuje, one su realizovane sa sto posto, ali dugoročno, toplifikacijom grada riješavaju se svi ekološki problemi Pljevalja”.
“Vlasti pokazuju indolentan odnos, a kad saopštavaju rezultate zagađenja životne sredine uvijek je to na nekoj granici maksimalno dozvoljenih koncentracija”.
“Situacija u pljevaljskoj kotlini je katastrofalna”, ocjenjuje Aleksandar Ražnatović, koordinator tima za ekologiju Grupe za promjene, koji navodeći podatke o opštem zagađenju pljevaljske kotline, sušenju šume i smanjenju ribljeg fonda ukazuje na nužnost praćenja količine urana i torijuma u uzorcima šljake, pepela i vode, jer samo deponija Termoelektrane Pljevlja zauzima 15 hektara i ima 3 i po miliona tona deponovanog materijala. Ražnatović smatra da su glavni uzročnici ovakvog stanja, pored Termoelektrane, Rudnik uglja i napušteni Rudnik olova i cinka:
“Pljevlja kao grad leže u kotlini. Imaju takav geografski položaj da klimatske pojave, kao što su formiranje jezera hladnog vazduha spriječavaju zagađujuće čestice da idu dalje u atmosferu. To su: arsen, bakar, cink, kadmijum, olovo, gvožđe”.
Ekološka situacija u Pljevljima je do sada tretirana kroz studiju “Integralna zaštita životne sredine na teritoriji opštine Pljevlja” i kroz "Izvještaj o preliminarnim istraživanjima termoelektrane Pljevlja na radioaktivnu kontaminaciju radne i životne sredine" koji je zapravo uključen u pomenutu studiju, a koja je kao projekat realizovana na prijedlog Vlade i okončana '98.godine.
Predstavnici pojedinih partija i nevladinih organizacija su, upozoravajući javnost na tešku ekološku situaciju u pljevaljskom kraju, optužili Vladu da krije istinite podatke.
Milorad Mitrović, predsjednik pljevaljskog ekološkog društva “Breznica”, kaže da je njegova nevladina organizacija angažovala laboratoriju Slovenačkog nacionalnog instituta “Boris Kidrič” da obavi analize na teške metale sa jalovišta napuštenog Rudnika olova i cinka u blizini Pljevalja, čiji su nalazi, po Mitrovićevim riječima, utvrdili zabrinjavajuće parametre koncentracije teških metala, od kojih neki uveliko prevazilaze maksimalno dozvoljene granice što je, po njemu, uzrok mnogih teških bolesti građana ovog kraja i povećane smrtnosti od kancera:
“Ono što bi trebalo da rade državne institucije one ne rade, već umjesto njih to rade nevladine organizacije”.
“Vlast prikriva istinite podatke, a objavljuje blaže varijante”, kaže Aleksandar Ražnatović, ekolog Grupe za promjene, koji razlog vidi u namjeri da se izbjegne opasnost po pojedine industrijske gigante:
“Znamo da su svi direktori uprava, tih velikih giganata, kao što su: Termoelektrana i Rudnik uglja... njima je Vlada dostavljala te mjere da urade, ali oni se nijesu obazirali, jer su ti projekti koje je zbog zastite zivotne sredine neophodno uraditi - veoma skupi."
Nakon optužbi da je sakrila nalaze studije, Vlada je izdala pisano saopštenje u kom se, između ostalog, kaže da je, još '99. godine, odmah po usvajanju studije, u kojoj izmedju ostalog stoji da Termoelektrana ne kontaminira zivotnu sredinu vise od drugih termoelektrana u zemlji ili od prosjeka u razvijenim zemljama svijeta, Ministarstvo zaštite životne sredine organizovalo prezentaciju u Pljevljima, kojoj su, pored novinara, prisustvovali i predstavnici lokalne samouprave, privrednih subjekata, nevladinih organizacija.
U Rudniku uglja i Termoelektrani su saglasni da nema proizvodnje energije bez izvjesnog uticaja na zivotnu sredinu.
Slavko Vukašinović, direktor Termoelektrane Pljevlja je konstatujući da je ekološka situacija u Pljevljima složena rekao da stanje ipak nije alarmantno. Vukašinović tvrdi da niko nikad nije krio rezultate mjerenja, te da svako ko je zainteresovan može doći u Termoelektranu gdje će mu tražene informacije biti date na uvid.
Vukašinović, kaže da će kompletan program ekološke sanacije, koji se tiče Termoelektrane, prema preliminarnim proračunima koštati tridesetak miliona eura, a da se njegova realizacija očekuje otprilike do 2008. godine kada će se stanje dovesti u nivo standarda Evropske unije:
“Potrebno je u narednom periodu eksploatacije uraditi prvenstveno rekonstrukciju elektrofilterskog postrojenja, rekonstrukciju ili zamjenu sistema za odvoz šljake i pepela i, najvjerovatnije, ugradnja postrojenja za osumporavanje”.
Đorđe Džuverović, direktor pljevaljskog Rudnika uglja, insistira na neophodnosti stalnog monitoringa kao prvog preduslova riješavanja ekološkog problema Pljevalja:
“Što se tiče "Integralne zaštite čovjekove okoline", u dijelu mjera koje je Rudnik uglja bio zadužen da realizuje, one su realizovane sa sto posto, ali dugoročno, toplifikacijom grada riješavaju se svi ekološki problemi Pljevalja”.
