RSE
Gospodine Rakočeviću, ovih dana ste iznijeli zapanjujući podatak da je za skoro jedanaest hiljada firmi u Crnoj Gori nemoguće utvrditi ni adresu, ni vlasnika. Kako je to moguće pored svih sistema državne kontrole, među kojima je i finansijska, obaveze podnošenja mnoštva dokumenata pri registraciiji i postojanja jedinstvenog matičnog broja vlasnika firme?
RAKOČEVIĆ
To je prosto. Kad smo prešli na tržišnu privredu nije postojala obaveza provjeravanja adrese sjedišta. Jednostavno se oznčavalo u prijavi. I veliki broj ljudi prijavljivao je firme po stanovima, tamo gdje je bio podstanar, a imate čak i slučaj da se u određenom broju kaže: preduzeće, Zagorič, bez broja. Zagorič ima deset - petnaest hiljada ljudi. U tom periodu zakon nije obevezivao sud, odnosno, nije bio strogo definisan način provjeravanja adresa. Međutim, sad po novom zakonu to više nije moguće, jer imamo centralni registar, a ovo je recidiv prošlosti. Mi smo prinuđeni da upravo zbog ekonomske discipline, zbog opšte discipline nađemo načina da te pravne subjekte izbrišemo iz ekonomskog i pravnog sistema. Bilo je tu pojava i zloupotreba ličnih karata. Znate da je u Crnoj Gori boravio veliki broj izbjeglica koje su se vratile i promijenile adresu. Sistem nije bio dovoljno efikasan i razvijen.
RSE
Tvrdite da su moguće i dalje zloupotrebe nekih od tih fantomskih preduzeća, jer još uvijek imaju aktivne račune. Koje su konkretno ''moguće zloupotrebe'' u pitanju i zašto tim firmama već nijesu blokirani računi?
RAKOČEVIĆ
Dokle god se preduzeće nalazi u registru, ono i dalje živi kao subjekat i ima svoj žiro račun i može da učestvuje u pravnom prometu. Zakon poznaje takvu situaciju i onda predviđa da preduzeća, koja nastave sa poslovnom djelatnošću nakon stupanja na snagu Zakona o privrednim društvima, odnosno, 1.jula 2002. godine, iako nastave za te obeveze odgovaraju kao preduzetnici, odnosno, odgovaraju cjelokupnom ličnom imovinom. Međutim, ja lično smatram i mislim da upravo bez obzira na ovu zakonsku sankciju, treba preduzeti mjere da se ti subjekti izbrišu. Država ima interesa i mora imati interes da se u registru nalaze samo oni privredni subjekti koji stvarno ekonomski žive i posluju. S druge strane, da podaci koje mi imamo budu dostupni svim državnim organima, čak čitavoj javnosti preko Interneta i da se naši podaci poklapaju sa podacima drugih službi koje se bave, odnosno, kontrolišu rad i imaju kontakt sa ovim društvom.
RSE
Operacija gašenja dvanaest hiljada preduzeća podrazumijeva, prema Vašoj procjeni, utrošak od milion eura, za šta će se račun ispostaviti poreskim obveznicima koji od vas, odnosno, od države očekuju da se ti fantomski biznismeni pronađu i propisno kazne, čime bi se taj novac nadoknadio.
RAKOČEVIĆ
Oni su odlučili sada da prvo u centralom registru izvršimo unos elektronskim putem, obradimo i te subjekte, pa ih sve unesemo i da definišemo koji su to podaci neophodni za kojima treba da se traga. Uporedo sa tom aktivnošću vršićemo provjeru adresa, tražićemo vlasnike i provjeriti da li ima imovine. Na taj način dobićemo sliku koji je to stvaran broj preduzeća kod kojih se ovi troškovi mogu refindirati i koji je to broj preduzeća čije će gašenje pasti na teret države. Ićićemo na, takozvano grupno gašenje, gdje ćemo ta preduzeća gdje nemamo imovinu, gdje nema vlasnika upisati. Objavićemo oglas u Službenom listu, to će imati pravi učinak. Što se tiče uslova za brisanje, tamo gdje je preduzeće osnovano, nema dugova, nema imovine, onda se sve svodi na ovaj trošak objavljivanja i te stvari. Međutim, ako je bilo poslovne djelatnosti, mi ćemo obavijestiti nadležnog državnog tužioca: o slučaju netačnih adresa, lažnih podataka, falsifikovanja ličnih karata i očekujemo u tom pravcu njihovu aktivnost.
Gospodine Rakočeviću, ovih dana ste iznijeli zapanjujući podatak da je za skoro jedanaest hiljada firmi u Crnoj Gori nemoguće utvrditi ni adresu, ni vlasnika. Kako je to moguće pored svih sistema državne kontrole, među kojima je i finansijska, obaveze podnošenja mnoštva dokumenata pri registraciiji i postojanja jedinstvenog matičnog broja vlasnika firme?
RAKOČEVIĆ
To je prosto. Kad smo prešli na tržišnu privredu nije postojala obaveza provjeravanja adrese sjedišta. Jednostavno se oznčavalo u prijavi. I veliki broj ljudi prijavljivao je firme po stanovima, tamo gdje je bio podstanar, a imate čak i slučaj da se u određenom broju kaže: preduzeće, Zagorič, bez broja. Zagorič ima deset - petnaest hiljada ljudi. U tom periodu zakon nije obevezivao sud, odnosno, nije bio strogo definisan način provjeravanja adresa. Međutim, sad po novom zakonu to više nije moguće, jer imamo centralni registar, a ovo je recidiv prošlosti. Mi smo prinuđeni da upravo zbog ekonomske discipline, zbog opšte discipline nađemo načina da te pravne subjekte izbrišemo iz ekonomskog i pravnog sistema. Bilo je tu pojava i zloupotreba ličnih karata. Znate da je u Crnoj Gori boravio veliki broj izbjeglica koje su se vratile i promijenile adresu. Sistem nije bio dovoljno efikasan i razvijen.
RSE
Tvrdite da su moguće i dalje zloupotrebe nekih od tih fantomskih preduzeća, jer još uvijek imaju aktivne račune. Koje su konkretno ''moguće zloupotrebe'' u pitanju i zašto tim firmama već nijesu blokirani računi?
RAKOČEVIĆ
Dokle god se preduzeće nalazi u registru, ono i dalje živi kao subjekat i ima svoj žiro račun i može da učestvuje u pravnom prometu. Zakon poznaje takvu situaciju i onda predviđa da preduzeća, koja nastave sa poslovnom djelatnošću nakon stupanja na snagu Zakona o privrednim društvima, odnosno, 1.jula 2002. godine, iako nastave za te obeveze odgovaraju kao preduzetnici, odnosno, odgovaraju cjelokupnom ličnom imovinom. Međutim, ja lično smatram i mislim da upravo bez obzira na ovu zakonsku sankciju, treba preduzeti mjere da se ti subjekti izbrišu. Država ima interesa i mora imati interes da se u registru nalaze samo oni privredni subjekti koji stvarno ekonomski žive i posluju. S druge strane, da podaci koje mi imamo budu dostupni svim državnim organima, čak čitavoj javnosti preko Interneta i da se naši podaci poklapaju sa podacima drugih službi koje se bave, odnosno, kontrolišu rad i imaju kontakt sa ovim društvom.
RSE
Operacija gašenja dvanaest hiljada preduzeća podrazumijeva, prema Vašoj procjeni, utrošak od milion eura, za šta će se račun ispostaviti poreskim obveznicima koji od vas, odnosno, od države očekuju da se ti fantomski biznismeni pronađu i propisno kazne, čime bi se taj novac nadoknadio.
RAKOČEVIĆ
Oni su odlučili sada da prvo u centralom registru izvršimo unos elektronskim putem, obradimo i te subjekte, pa ih sve unesemo i da definišemo koji su to podaci neophodni za kojima treba da se traga. Uporedo sa tom aktivnošću vršićemo provjeru adresa, tražićemo vlasnike i provjeriti da li ima imovine. Na taj način dobićemo sliku koji je to stvaran broj preduzeća kod kojih se ovi troškovi mogu refindirati i koji je to broj preduzeća čije će gašenje pasti na teret države. Ićićemo na, takozvano grupno gašenje, gdje ćemo ta preduzeća gdje nemamo imovinu, gdje nema vlasnika upisati. Objavićemo oglas u Službenom listu, to će imati pravi učinak. Što se tiče uslova za brisanje, tamo gdje je preduzeće osnovano, nema dugova, nema imovine, onda se sve svodi na ovaj trošak objavljivanja i te stvari. Međutim, ako je bilo poslovne djelatnosti, mi ćemo obavijestiti nadležnog državnog tužioca: o slučaju netačnih adresa, lažnih podataka, falsifikovanja ličnih karata i očekujemo u tom pravcu njihovu aktivnost.
