Mnogi Indijci okupili su se u poštama kako bi poslali posljednje telegrame i na taj način sačuvali uspomene na posljednji dan korištenja ove usluge u zemlji.
Te poruke obilježile su posljednju veću telegrafsku operaciju i kraj 162 godine stare usluge. Usluga je uspostavljena u zenitu britanske uprave, a dnevno se slalo pet hiljada telegrama, dok je 75 ureda zapošljavalo hiljadu osoba. "STOP" na kraju posljednjeg telegrama indijske državne telegrafske kompanije Bharat Sanchar Nigam Limited (BSNL) označilo je kraj ove usluge u zemlji.
Na svom vrhuncu, 1985. godine, usluga je obuhvatala 60 miliona poruka svake godine, a uredi su zapošljavali 12 hiljada osoba.
Posljednji preostali korisnici telegrafa ostali su uglavnom lokalni vladini uredi, koji su slali administrativne poruke u udaljene oblasti, koje još nisu pokrivene telefonskom mrežom.
Za vrijeme britanske uprave, ova usluga bila je od vitalnog značaja za kontrolisanje kolonijalnih snaga. Prvih 40 kilometara linije postavila je East India Company između Calcutte i luke Diamond, 1851. godine. Mreža se, zatim, počela rapidno širiti.
Indijci su se vrlo brzo navikli na korištenje telegrafskih usluga, a Mahatma Gandhi se snažno oslanjao na telegrame u prikupljanju podrške i vitalnih sredstava. Dijeljenjem podkontinenta 1947. godine, telegraf se pokazao vitalnom vezom između porodica na suprotnim dijelovima zemlje.
I nekadašnji premijer Jawaharlal Nehru također se mnogo oslanjao na telegram, pogotovo kada su pakistanske trupe ušle u Kashmir.
Usluga je bila od neprocjenjive vrijednosti sve do 1990-ih i pojavljivanja mobitela. U novije vrijeme indijski telegrafski uredi su slali jedva 10 poruka dnevno te je usluga konačno ugašena.
Te poruke obilježile su posljednju veću telegrafsku operaciju i kraj 162 godine stare usluge. Usluga je uspostavljena u zenitu britanske uprave, a dnevno se slalo pet hiljada telegrama, dok je 75 ureda zapošljavalo hiljadu osoba. "STOP" na kraju posljednjeg telegrama indijske državne telegrafske kompanije Bharat Sanchar Nigam Limited (BSNL) označilo je kraj ove usluge u zemlji.
Na svom vrhuncu, 1985. godine, usluga je obuhvatala 60 miliona poruka svake godine, a uredi su zapošljavali 12 hiljada osoba.
Posljednji preostali korisnici telegrafa ostali su uglavnom lokalni vladini uredi, koji su slali administrativne poruke u udaljene oblasti, koje još nisu pokrivene telefonskom mrežom.
Za vrijeme britanske uprave, ova usluga bila je od vitalnog značaja za kontrolisanje kolonijalnih snaga. Prvih 40 kilometara linije postavila je East India Company između Calcutte i luke Diamond, 1851. godine. Mreža se, zatim, počela rapidno širiti.
Indijci su se vrlo brzo navikli na korištenje telegrafskih usluga, a Mahatma Gandhi se snažno oslanjao na telegrame u prikupljanju podrške i vitalnih sredstava. Dijeljenjem podkontinenta 1947. godine, telegraf se pokazao vitalnom vezom između porodica na suprotnim dijelovima zemlje.
I nekadašnji premijer Jawaharlal Nehru također se mnogo oslanjao na telegram, pogotovo kada su pakistanske trupe ušle u Kashmir.
Usluga je bila od neprocjenjive vrijednosti sve do 1990-ih i pojavljivanja mobitela. U novije vrijeme indijski telegrafski uredi su slali jedva 10 poruka dnevno te je usluga konačno ugašena.
